FoodΕλλάδα, γιορτή, γεύσεις 2014

Ελλάδα, γιορτή, γεύσεις 2014

Χθες ήταν μια καταπληκτική ημέρα. Ήταν η γιορτή της μαμάς, είχε καλοκαιρινό καιρό και πολύ ελληνική γαστρονομία.

Ξύπνησα με χρόνια πολλά μαμά, λουλούδια σε αλουμινόχαρτο κομμένα από τη ζαρντινιέρα, μια hand made καρφίτσα και κάρτα γραμμένη στα αγγλικά. Πήγαμε στο φεστιβάλ γευσιγνωσίας ελληνικών προϊόντων στο Γκάζι “Ελλάδα γιορτή γεύσεις“. Συνεχίσαμε με τη Μυρτώ μου με yoga για παιδάκια όπου γνώρισα μια μαμά με την οποία πιάσαμε τη συζήτηση για σχολεία. Μου ταίριαζαν πολύ οι απόψεις και το στυλ της και έτσι πέρασε ευχάριστα το δίωρο. Τέλος ξαναγύρισα με την κουμπάρα μου την Ελένη χωρίς παιδιά στο φεστιβάλ για να κάνουμε μάθημα μαγειρικής. Η βραδιά έκλεισε με ένα γρήγορο ποτάκι σε ένα μικρό στενάκι που θύμιζε λίγο από νησί, τη Σοφρωνίου. Και έτσι εγώ γύρισα στο σπίτι πολύ ικανοποιημένη και γεμάτη, με αναπτερωμένο το ηθικό κάτι που είχε καιρό να μου συμβεί.

Στο Γκάζι πήγαμε νωρίς-νωρίς, να και ένα καλό όταν έχεις παιδιά που ξυπνάνε χαράματα. Αναγκαστικά κάνεις τα πάντα πρώτος-πρώτος και προλαβαίνεις το busy hour. 10 η ώρα άνοιγε 10 και κάτι εμείς εκεί. Μέχρι τις 12.30 που κάτσαμε κινηθήκαμε πολύ άνετα με τα παιδιά στα οποία επίσης άρεσε.  Δοκίμαζαν συνέχεια, διαλέγανε, όλοι τους έπιαναν την κουβέντα. Η Μυρτώ στο τέλος απόρησε .. μα μαμά γιατί όλοι  με ρωτάνε το όνομά μου και εσένα κανείς 🙂

Μπορώ να πω ή μάλλον να γράψω ότι ενθουσιάστηκα. Είχε τόσα πράγματα να δεις και να δοκιμάσεις. Πρέπει όμως να έχεις γερό στομάχι με όλες αυτές τις εναλλαγές ή να κινείσαι αποκλειστικά σε γλυκά/αλμυρά αλλιώς γίνεσαι μια ανακατωσούρα.

Ήταν μια πολύ ευχάριστη ανοιξιάτικη βόλτα. Ωραία ευκαιρία για να δούμε και μέσα τους παλαιούς φούρνους όπου γινόταν μαθήματα ψωμιού, ντομάτας κ.α. Μια μίνι έκθεση φωτογραφίας, μουσικές τριγύρω,  και  προϊόντα.. πολλά προϊόντα.  Όλα ελληνικά, πολύ γευστικά σε πολύ όμορφες συσκευασίες. Θέλεις να πάρεις και να φας τα πάντα. Επειδή δύσκολα αντιστέκομαι σε μια ωραία γεύση ή ακόμη περισσότερο σε μια ωραία συσκευασία (πούλα μου ότι θέλεις αρκεί να είναι σε ωραίο κουτάκι) κάθε φορά πηγαίνω με συγκεκριμένο budget. Λέω θα ψωνίσω μέχρι τόσο και κρατάω ακριβώς τόσο . . . αλλιώς σταματημό δεν θα χα.

Ξεκινήσαμε από το stand αυγοτάραχο στέφος όπου ήταν ο φίλος και συνάδελφος Πέτρος. Πολύ ωραίο το αυγοτάραχο ακόμη καταπληκτικότερο το καπνιστό χταπόδι του, που δεν το είχε όμως στην έκθεση. Μας είπε τα νέα της έκθεσης και μας έδωσε μερικές κατευθύνσεις τι είδε και τι δοκίμασε. Έτσι λοιπόν και εμείς δοκιμάσαμε, δοκιμάσαμε, δοκιμάσαμε και μετά εφοδιαστήκαμε.


Ζυμαρικά με μανιτάρια Δίρφυς, παξιμαδάκια, λάδι λευκής τρούφας, tsatney με καραμελωμένα κρεμμύδια Mr Jukes, λαζανόφυλλα σε τσιπς από το χιώτικο κελλάρι.

Γνωρίσαμε την evita με τα μπισκότα της. Έχουμε το βιβλίο της και η Μυρτώ εντυπωσιάστηκε που γνώρισε από κοντά κάποιον που έγραψε βιβλίο για μπισκότα, είχε χάσει τη λαλιά της και δεν μπόρεσε να διαλέξει καν μπισκότα για να πάρουμε.

Λεμονάδες, τυρί, mini σαλάμι σε stick Δαγρέ (ωραία παρουσίαση για πάρτι), απάκι από την Κρήτη, καπνιστό χοιρομέρι από τη Βόρεια Ελλάδα, καπνιστό χέλι (θεϊκό), θρακιώτικα λουκούμια, ρόδι pom star -πραγματικά ο μοναδικός χυμός ρόδι που έχω δοκιμάσει και μου θυμίζει ρόδι, Πάβλοβα…τι να πρωτοπώ και τι να πρωτοθυμηθώ.

Εχω πάντως να παρατηρήσω … πολύ μαρμελάδα βρε παιδιά αλλά πάρα πολύ μαρμελάδα. Οι παραγωγοί έχουν επεκταθεί και σε πιο γλυκόξινες γεύσεις ντομάτα, κόκκινη πιπεριά, τσατνευ κλπ αλλά θα το ξαναπώ πολύ μαρμελάδα.

Το σημαντικότερο όμως που έχω να σημειώσω είναι respect στις συσκευασίες. Πολύ όμορφες δουλειές που πραγματικά αναδυκνείουν τα προιόντα. Μπράβο σας εύχομαι να ταξιδεύεται και στο εξωτερικό.

Φεύγοντας μόλις είχε στηθεί γύρω από την υψικάμινο πάγκος τεράστιος με ελληνικό street food ρεβυθοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες, σάντουιτς με σαρδέλα, σουβλάκια και greek dog κατά το hot dog, αλλά δυστυχώς δεν τον προλάβαμε.

Το απόγευμα επιστρέψαμε με την κουμπάρα τα δύο μας, χωρίς παιδιά μόνες και χαλαρές και πήγαμε στα μαθήματα μαγειρικής (καιρό είχαμε να κάνουμε κάτι alone). Συμμετείχαμε στο μάθημα του Μιχάλη Νουρλόγλου  που φέτος πήρε χρυσό σκούφο. Το Μιχάλη τον ξέρω από το Abovo (update: έχει κλείσει) όπου είχαμε κάνει τη βάφτιση της Μέλιας μας στους πολύ κοντινούς μας φίλους. Πολύ καλό παιδί, καταπληκτικές γεύσεις, εξαιρετικοί συνδυασμοί.

 

 

Έφτιαξε για εμάς ταρτάρ σολωμού με μυρωδικά, κρέμα από ραπανάκι και γρανίτα από αγγούρι. Για γλυκό γιαούρτι με χαμομήλι και μέλι. Τρυφερός ο σολωμός έμπλεκε με το κρεμώδες και το ‘παγάκι’ από πάνω.  Εντυπωσιακό το πάγωμα της γρανίτας με υγρό άζωτο. Το υγρό πάγωσε άμεσα και η εξάχνωση δημιούργησε ένα εντυπωσιακό θέαμα με καπνούς παντού κάτι σαν τον Harry potter με τα μαγικά του.

Μάθαμε το αγάρ αγάρ και από τι είναι φτιαγμένη η ζελατίνα, δεν ήξερα ότι είναι ένα ζωικό προϊόν που παράγεται από τους χόνδρους ή τα οστά ζώων. Ξεκαθάρισα λίγο τις διαφορές καρπάτσιο – σεβίτσε και ταρτάρ που είχα μια θολούρα και μάθαμε ότι πρέπει να μην αφήνεις το λεμόνι να κάψει το ταρτάρ γιατί χάνει στη γεύση και σε διατροφική αξία. Ακούσαμε πως γίνεται το λεμόνι τουρσί και μάθαμε τι είναι το ταψί γαστρονομίας.

Αν θα τα δοκίμαζα όλα αυτά στο σπίτι? εκτός από το πάγωμα με άζωτο θα μπορούσα. Όμως η αλήθεια είναι μεγάλος μπελάς να τα κάνεις μόνος σου στην κουζίνα σου χωρίς 4 βοηθούς. Όπως είπε και η Ελένη.. μεγάλο άγχος βρε παιδί να προλάβεις να σερβίρεις πριν σου καεί το ταρτάρ με το λεμόνι και πριν να σου λιώσει η γρανίτα 🙂

Ciao

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)