Μαγειρεύοντας με τα παιδιά

Είναι κάτι που μας φέρνει κοντά και μας δένει (όταν δεν μας χωρίζει). Τα κορίτσια το βρίσκουν ευχάριστο, γιατί είναι μια “εγρασία” (όπως έλεγαν μικρότερες) η οποία εξελίσσεται μαζί τους. Οι δεξιότητες τους αλλάζουν κάθε χρόνο και όσο περνάει ο καιρός διεκδικούν από μόνες τους να κάνουν περισσότερα πράγματα σε μια συνταγή.

Μου αρέσει επίσης τα παιδιά να ζουν από κοντά το σπίτι τους και τις διαδικασίες του. Μέσα στην καθημερινότητα καθετί μπορεί να γίνει αφορμή για δημιουργία και μάθηση. Και επειδή αυτό απορρέει από τις καταστάσεις είναι πιο αποτελεσματικό από οποιοδήποτε μάθημα. Άσε που συνδιάζοντας κάποιες καθημερινές εργασίες με το παιχνίδι είναι ένας καλός τρόπος για να τους κλέβει το σπίτι λιγότερο χρόνο από τη μαμά τους.

 

• • Στα παιδιά αρέσει πολύ να κάνουν πράγματα “όπως οι μεγάλοι“, πράγματα με χρηστική αξία. Αυτό τους δίνει αυτοπεποίθηση και υπευθυνότητα. Τα κάνει να αισθάνονται χρήσιμα και νοιώθουν ότι γίνονται μέρος του πραγματικού κόσμου.

• • Ενεργοποιεί τις αισθήσεις τους. Παίζουν με υφές, αρώματα, χρώματα και γεύσεις.

• • Είναι ένα ολοκληρωμένο ‘καλλιτεχνικό’ project. Χρώματα ζαχαροπλαστικής, συνδυασμός υλικών.

• • Είναι ένα πειθαρχημένο project. Με αρχή, μέση, τέλος, παραγόμενο και κανόνες. Οι κανόνες αυτοί ορίζονται με φυσικό τρόπο από την ίδια την κατάσταση και δεν επιβάλονται από το γονιό.

• • Τους μαθαίνει υπομονή και συγκέντρωση (σιγά σιγά … μην απογοητευτείτε αν δεν σας περπατήσει αμέσως, Rome wasn’t build in a day)

• • Μαθαίνουν την ανάγκη για ομαδικότητα. Άμα σπρωχνόμαστε και μαλώνουμε ποιός θα ρίξει πρώτος, κέικ δε βγαίνει. (επίσης ισχύουν τα γνωστά με τη Ρώμη)

• • Μαθαίνουν να μοιράζονται. Αισθάνονται υπερήφανα που τα καταφέρανε και θέλουν να κεράσουν.

• • Εξοικειώνονται με μαθηματικές έννοιες. Με το ζύγισμα και το μέτρημα ξεκινήσαμε από νωρίς να αναγνωρίζουμε τα ψηφία και αργότερα να προσθέτουμε ή να αφαιρούμε από τις ποσότητες. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για Μαθηματικά από τα Μαθηματικά του σπιτιού. Έτσι ύπουλα σε ανύποπτο χρόνο.

• • Εξασκούνται στην ανάγνωση. Διαβάζουν απλές λίστες με υλικά. Αρχικά με το πρώτο γραμματάκι και με το καιρό όλο και περισσότερο.

• • Εξασκούνται στη γραφή. Συχνά τα βάζω να γράψουν τη λίστα του σούπερ μάρκετ όταν μας τελειώνει ένα υλικό ή σημειώσεις για τη συνταγή.

• • Μαθαίνουμε να ‘πειράζουμε’ τις συνταγές όταν κάνουμε λάθος άρα μαθαίνουν ότι τα πράγματα δεν γίνονται πάντα με έναν τρόπο, λάθη συμβαίνουν και μπορούμε να βρούμε εναλλακτικές.

• • Ιδανικά θα μπορούσε να τα βοηθάει στην τάξη και στην τακτοποίηση. Σε εμάς δεν πέτυχε… καλή τύχη σε εσάς.

◈ Για να τα καταφέρετε τώρα όλα αυτά στην πράξη θα χρειαστεί . . .

• • Τόλμη, Θάρρος και Υπομονή… άπειρη όμως? 🙂 Προφανώς και τα πράγματα σε πολλές περιπτώσεις δεν θα πάνε καλά. Αποκλείεται να μη συμβούν μεγαλειώδεις ζημιές.

• • Χρόνο… για να μπορέσετε να εφοδιαστείτε με την προαναφερθείσα υπομονή. Αλλά και γιατί η εκτέλεση της συνταγής θα είναι αργή… πάααααρα πολύ αργή.

• • Όρεξη για καθάρισμα. Σίγουρα κάποιος θα βιαστεί και σίγουρα κάτι θα χυθεί.

• • Όρεξη για να ακούσετε φανταστικές ιδέες για το πολύ πραγματικό σας μαγείρεμα. Θα είναι ώρες που πνίγεστε και θα πρέπει να κάνετε ότι στα αλήθεια είναι φανταστική αυτή η ιδέα αλλά κοίτα να δεις τι κρίμα “όχι_δε_γίνεται”. Αν θέλεις να τα κάνεις ανεξάρτητα, υπεύθυνα με άποψη πρέπει το λούζεσαι κιόλας. Και μένεις καμιά φορά να αναρωτιέσαι… τώρα αυτό είναι “έχουν άποψη” ή “δεν έχουν όρια”.

• • Να προσαρμόσετε την κουζίνα στα μέτρα τους. Το βασικότερο είναι ένα σκαμπό για να φτάνουν στο σωστό ύψος. Από εκεί και πέρα ιδανικά θα ήταν εύκολα συρτάρια πρόσβασης, εργαλεία σε παιδικό μέγεθος όπως μαρίζ και σπάτουλες κ.α. γίνεται και χωρίς αυτά αλλά ξετρελλαίνονται με τα δικά τους πράγματα.

• • Απλές συνταγές. Χρειάζεται να τους λέτε ξεκάθαρες οδηγίες ανάλογα με την ηλικία τους. Μπορείτε να τις γράψετε απλά ή με φωτογραφίες βήμα-βήμα.

Tip: οι συνταγές που δίνουν ποσότητες σε κούπες βολεύουν καλύτερα τα παιδιά.
Στα κορίτσια μου, αρέσει πολύ να φτιάχνουν τυρομπαλάκια, τυρόπιτα της τεμπέλες, κέικ, μπισκοτάκια, μουστοκούλουρα, να βουτάνε ζύμη πίτσας για να φτιάξουν ψωμάκια και γενικά το ανακάτεμα και το ρίξιμο.

 

 

 

◈ Τι θα κερδίσετε εσείς για τον κόπο σας …

Όταν τα καταφέρουν, ησυχία για λίγη ώρα. Ανάλογα με την ηλικία τους θα ξέρετε πότε μπορείτε να τα αφήσετε και πότε δεν μπορείτε να τα αφήσετε μόνα τους λίγο πιο ελεύθερα. Εμένα τώρα μπορούν να πλάθουν μουστοκούλουρα για ώρες (δεν τα λες και παρουσιάσιμα αλλά τουλάχιστον θα τα πάρουν υπερήφανα αύριο στο σχολείο για κολατσιό).

Μια τέτοια μέρα είναι και αυτή που γράφω τούτο εδώ το post. Ήθελα από καιρό να το κάνω. Κάθε φορά σκεφτόμουν πόση ηρεμία νοιώθω που τις ακούω από μέσα να συνεργάζονται, να πλάθουν, να μιλάνε, να βοηθάνε η μια την άλλη, να τραγουδάνε. Τι καλά που τα καταφέραμε. Το λες και στιγμιαία ευτυχία. Μετά κάτι γινόταν και γκρεμιζόταν το σύμπαν, φωνές, στριγκλιές, κάποιος έκανε του κεφαλιού του, κλείναμε με νεύρα … και μου χάλαγε η ζεν διάθεση μητρικής επιτυχίας 🙂 πόσο μάλλον η διάθεση να μοιραστώ κιόλας την εμπειρία.