FoodLa fondue des lords
ciao

La fondue des lords

ή αλλιώς τι μπορείς να κάνεις με ένα ζυμάρι πίτσας, αν λατρεύεις το τυρί.

Η αλλαγή του χρόνου μας βρήκε στο σπίτι. Το μενού είχε πολλά ορεκτικά που τρώγονται γύρω από χαμηλό τραπέζι, μπροστά στο τζάκι, με ποτό και καλούς φίλους.

 

Από αυτά το πιο ξεχωριστό, το πιο εντυπωσιακό που μας έφερε κοντά ήταν το La fondue des lords.

Το είχα δει σε ένα λαχταριστό video του chef club στο facebook, πριν από καιρό. Ήταν ένα video πολύ όμορφα φτιαγμένο, με επιβλητική μουσική, που έδειχνε μια συνταγή – κατασκευή, από εκείνες που φαίνονται απίστευτες στη σύλληψή τους, απλές στην υλοποίησή τους με θεαματικό αποτέλεσμα. Μπορεί να πέρασε και από μπροστά σου με μισό εκατομμύριο likes και ένα εκατομμύριο shares, ένα από αυτά δικό μου.

Αν και έχω πάθει overdose με τις τόσες θαυμαστές πληροφορίες που περνάνε μπροστά από τα μάτια μου και έχω αρχίσει να επανεξετάζω την αξία του χρόνου και του τρόπου που ξοδεύω online, αυτή η δημιουργία με καθήλωσε (για όλα φταίει το τυρί). Και επειδή δεν θέλω απλά να καταναλώνω internet όπως πολύ όμορφα είχε πει η Aspa Tsamadi αλλά θέλω να το χρησιμοποιώ για να δημιουργώ και να παίρνω έμπνευση, δεσμεύτηκα “Πρέπει να το δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρία”. Τι χρησιμότητα έχει να βλέπω πράγματα, να τα κάνω like | bookmark | share και μετά απλά να προχωράω χαζεύοντας το επόμενο.

Η αφορμή βρέθηκε, τι καλύτερο από μια παρεΐστικη Πρωτοχρονιά.
Σας αφήνω να δείτε το video, παρότι χάνω στη σύγκριση, αν υποσχεθείτε ότι θα επιστρέψετε πάλι εδώ για να διαβάσετε τα tips μου.
Προειδοποίηση μην το δείτε με άδειο στομάχι.

… γυρίσατε? Γυρίσατε.
Εγώ την πρώτη φορά που το είδα πρέπει να αλληθώρισα.

Λατρεύω το τυρί. Μπορώ να τρέφομαι με κριτσίνια και τυρί για πάντα. Μπορώ να το τρώω σκέτο, μπορεί και να το λιώνω. Η πίτσα μου δεν είναι πίτσα με τυρί αλλά τυρί με πίτσα και τα μακαρόνια μου επίσης, κάτω από το τυρί κάτι θα βρεις.

Το αποτέλεσμα του πειράματος ή μάλλον τα απομεινάρια του δικού μου πειράματος μπορείς να τα δεις στην αρχή του post στην κεντρική φωτογραφία ... ναι ναι ξέρω δεν είναι instagramable και pinsterestable. Επίσης πέσαμε με τα μούτρα και δεν του βγάλαμε καν μια αξιοπρεπή φωτογραφία παρά μόνο στο τελείωμα. Όμως αλήθεια, όσο και να το αδικεί η φωτογραφία ήταν τέλειο. Υπόσχομαι να το κάνω την επόμενη φορά γιατί θα υπάρξει επόμενη φορά σίγουρα, την αφορμή αναζητώ ξανά.

Τα tips μου για να το κάνεις και εσύ:

  • Χρησιμοποίησα έτοιμο μείγμα fondue αντί για τυρί. Ήταν σε στέρεη παραλληλόγραμμη μορφή και το έκοψα σε δύο κομμάτια, τα οποία έβαλα το ένα πάνω στο άλλο. Μπορείς να δοκιμάσεις τα τυριά που προτείνει το video (Raclette – Reblochon – Camembert) αλλά αν σε τρομάζει η τιμή τους ή το βαρύ τους άρωμα πειραματίσου με άλλα αρκεί να μην γίνονται πολύ ρευστά όταν λιώνουν γιατί μπορεί να χυθεί το τυρί σε όλο το ταψί. Όχι ότι το γευστικό αποτέλεσμα θα είναι κακό αλλά θα χαλάσει η παρουσίαση. Ευκαιρία για πειραματισμό είναι τα περισσεύματα ζύμης από κάποια πίτσα. Με μικρές δοκιμές (mini fondue) μπορείτε να επιλέξετε το τυρί σας. Θα χαρώ να ακούσω για τις νέες σας ιδέες.
  • Τύλιξα το μείγμα με δύο χοντρούτσικα κομμάτια πίτσα, προσπαθώντας να αποφύγω τις πολλές ενώσεις γιατί είναι τα σημεία που μπορεί να σκιστεί και να τρέξει το τυρί κατά το ψήσιμο. Η αγαπημένη μου και δοκιμασμένη συνταγή για το  ζυμάρι πίτσας εδώ.
  • Κατά το ψήσιμο είχα στρώσει λαδόκολλα στο ταψί και είχα τυλίξει το fondue με αλουμινόχαρτο στη βάση του έτσι ώστε αν υπάρξουν μικροδιαρροές τυριού να μην εξαπλωθεί παντού, κατά το σερβίρισμα το αφαίρεσα.
  • Γύρω γύρω άπλωσα προτηγανισμένες πατάτες. Ιδανικά ήθελα κάποιες χοντρές με μπαχαρικά αλλά η σακούλα του Πρωτοχρονιάτικου σούπερ μάρκετ έβγαλε λεπτές και μακριές.
  • Το ζυμάρι που περίσσεψε έγινε μπαστουνάκια στο ταψί σε απόσταση από τις πατάτες και μερικά μικρά ψωμάκια σε ένα άλλο ταψί. Μικρά ψωμάκια από ζυμάρι πίτσας, μας έχουν βολέψει την τελευταία στιγμή σε πολλά τραπέζια που κανείς δεν έχει θυμηθεί να πάρει ψωμί.
  • Το ψήσιμο έγινε με όλα μαζί στους 180. Επειδή το δικό μου fondue δεν ήταν πολύ μεγάλο, μπόρεσαν και ψήθηκαν όλα στον ίδιο χρόνο. Πόσο χρόνο? Με το μάτι, μέχρι να ροδίσει το fondue αρκετά αλλά να μην καούν τα υπόλοιπα.

Et voila . . . έτοιμο.
Όπως ξέρετε το τυρί κρυώνει και πήζει γρήγορα αλλά φυσικά αυτό είναι κάτι που δεν θα σας απασχολήσει αν έχετε μεγάλη παρέα.

Τι να σας πρωτοπώ?
Για το καπάκι που τσιμπολογούσαμε?
Για το τράβηγμα του ψωμιού γύρω-γύρω?
Για τα βουτήγματα με τις πατάτες και τα ξεροψημένα μπαστουνάκια ζυμαριού?
Για τα πιρούνια που χρειάστηκαν για να ψαρεύουμε ότι έπεφτε μέσα?
Για τη  βάση που έμεινε στο τέλος ποτισμένη και την ξαναζεστάναμε στο τζάκι?
ή για τους κουμπάρους που άργησαν να έρθουν και δεν αντέξαμε να τους περιμένουμε?

Τόσο λαχταριστό και τόσο παρεΐστικο.
CiaoA

 

Υ.Γ. στο chef club μπορείς να βρεις και άλλες εντυπωσιακές κατασκευές-συνταγές.

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)