Smithsonian: Air and Space Museum

Στο Smithsonian Museum of Air and Space, υποψιάζομαι πως οι περισσότεροι από εσάς θα πηγαίνατε για το Space.
Εγώ όμως πήγα για το Air.
Και όχι για το air, μαχητικά και άλλα τέτοια, αλλά για ένα αεροπλανάκι που μοιάζει με αεροπλανάκι μοντελισμού και έχει το όνομα Flyer. Το πρώτο αεροπλάνο που πέταξε με άνθρωπο.

Αν θέλεις, μπορείς να ακούσεις τη συνέχεια, ο χρόνος αφήγησης είναι 10 λεπτά και 24 δευτερόλεπτα.

Αλλιώς συνεχίζεις την ανάγνωση …

Το μουσείο Air and Space σε πετάει και σε φτάνει μέχρι το διάστημα.
Για να εκτοξευθείς όμως μέχρι εκεί, ξεκινάς τη ξενάγηση από το αεροπλάνο των αδερφών Wright, το Flyer.

Flyer

Μην φανταστείς, λίγα μέτρα έκανε το 1903 που πέταξε πρώτη φορά ένα κρύο πρωινό του Δεκέμβρη (17/12/1903), στην περιοχή Kitty Hawk της Βόρειας Καρολίνας.

Η πτήση κράτησε 12 δευτερόλεπτα και το πετούμενο διάνυσε 37 μέτρα με ταχύτητα 11 χιλιόμετρα ανά ώρα. Το Flyer το οδηγούσε ο Orville Wright.

Όταν μόλις έχεις περάσει τον Ατλαντικό, δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις με συγκίνηση, το πείσμα και τη φαντασία αυτών των ανθρώπων, που σου επέτρεψε να στέκεσαι εκεί.

Όπως όλα τα μουσεία του Ιδρύματος Σμιθσόνιαν, έχει απίστευτο Storytelling και συγκινητικές ατάκες.

Οι αδερφοί Wright είχαν μαγαζί και έφτιαχναν ποδήλατα.
Όπως είπαν …το να κάνεις ποδήλατο είναι σα να πετάς.
Ελαφριές κατασκευές και τα δύο, επηρεάζονται από τον αέρα, έχουν αεροδυναμικό σχήμα και χρειάζονται ισορροπία.

Και τα δύο αδέρφια ήταν ανήσυχα πνεύματα και ξεκίνησαν την ιστορία της αεροναυπηγικής, αφήνοντας στοιχεία και μετρήσεις πολύ χρήσιμες για την εξέλιξη της αεροπλοΐας.

Η οικογένεια Wright

Κάθε καλή ιδέα χρειάζεται και καλή ομάδα.
Χρειάζεται τη σταθερότητα, χρειάζεται και τον οραματισμό.
Ο Wilbur Wright ήταν σίγουρος και αξιόπιστος, ενώ ο Orville Wright παρορμητικός και αισιόδοξος.

Τα αδέρφια λένε ότι χρωστάνε την επιτυχία τους στην οικογένεια τους.

Οι Wright ήταν μια δεμένη οικογένεια, με 7 παιδιά.
Μεγάλωσαν στην πολιτεία του Ohio, μια περιοχή βιομηχανική και αναπτυσσόμενη, στα τέλη του 1800. Τόσο η περιοχή, όσο και η εποχή, ευνόησαν τις μηχανικές αναζητήσεις τους και την απόκτηση γνώσης.

If I were giving a young man advice as to how he might succeed in life, I would say to him, pick out a good father and mother, and begin life in Ohio, 1910

Μεγάλη διαφήμιση στον θεσμό της οικογένειας και στο Οχάιο. Εμείς στην Ελλάδα σε αντίστοιχη περίπτωση, στο μουσείο θα γράφαμε: Έζησαν ευτυχισμένα παιδικά χρόνια.

Η διαμάχη με το Smithsonian

Το αεροπλανάκι ήρθε στην κατοχή του Ιδρύματος Smithsonian μετά τον θάνατο του Όρβιλ (1948).
Και από αεροπλανάκι, έγινε ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα, ολόκληρου του Ιδρύματος.

Τα πράγματα δεν έγιναν όμως έτσι απλά. Οι αδερφοί Wright ήταν κάποτε σε μεγάλη διαμάχη με το Ίδρυμα.

Ο Samuel P. Langley, είχε φτιάξει και εκείνος το δικό του πετούμενο, με το οποίο προσπαθούσε να πετάξει.
Αυτός ο Langley έγινε ο 3ος Γενικός Γραμματέας του Ιδρύματος Smithsonian και το ίδρυμα (του οποίου ήταν γενικός γραμματέας) του απέδωσε την τιμή για την πρώτη πτήση.
Όχι ότι ο Langley δεν ήταν επίσης πρωτοπόρος της αεροναυπηγικής, αλλά οι δοκιμές του δεν είχαν πάει καλά και δεν πέταξε πριν το Flyer των Wright. Έτσι οι Wright, απογοητευμένοι, έδωσαν το Flyer στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου.

Παρ’ όλες τις δικαστικές δικαιώσεις των αδερφών Wright, πήρε 30 χρόνια, μέχρι το Ίδρυμα να αποδεχθεί το λάθος και να τους αποδώσει την τιμή.
Το 1942 ο Όρβιλ (γιατί ο Wilbur είχε πεθάνει) ήρθε σε συμφωνία με το Ίδρυμα. Το Flyer τελικά επέστρεψε στην Αμερική, μετά τον θάνατο του Όρβιλ και μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, με έναν όρο όμως. Να δηλωθεί με κάθε τρόπο και ταμπέλα ότι το Flyer στις 17 Δεκεμβρίου 1903 στο Kitty Hawk ήταν:

The first heavier-than-air machine to make a manned, powered, controlled and sustained flight.

Αυτός ο όρος, κρατάει οποιαδήποτε υπηρεσία σχετίζεται με το Ίδρυμα και οποιονδήποτε απόγονο. Αν χαλάσει η συμφωνία,  το αεροπλάνο θα φύγει από την κατοχή του Smithsonian.

Και αν σου φαίνεται κάπως παλιά ιστορία, να σου πω ότι η συμφωνία είναι σε ισχύ ακόμη μέχρι και σήμερα. Ανά τα χρόνια προκύπτουν περιπτώσεις που ισχυρίζονται ότι είχαν γίνει πτήσεις νωρίτερα από το αεροπλάνο των αδερφών Wright. Το 2013, όχι και τόσο παλιά δηλαδή, το ίδρυμα αναγκάστηκε να βγάλει ανακοίνωση ότι δεν έκρυψε ποτέ τη συμφωνία με τον Όρβιλ και ότι αν εμφανιστούν πειστικά στοιχεία για κάποια άλλη περίπτωση αεροπλάνου που πέταξε με επιτυχία πριν από αυτό των Wright, τότε θα ρίσκαρε να χάσει το αεροπλάνο για χάρη της σωστής ενημέρωσης.

O τύπος της εποχής

Και πριν όμως από αυτήν τη διαμάχη, ο δρόμος δεν ήταν εύκολος για τα αδέρφια.

Αμέσως μετά το πέταγμα, όσο διαπραγματευόταν την πώληση του Flyer, δεν άφηναν κανέναν να το δει.
Αποτέλεσμα ήταν να γίνουν πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες με τίτλους όπως Fliers or Liars.

Το υπόλοιπο μουσείο

Ξέρω ότι μέσα από αυτό το post μπορεί να έχω δώσει την εντύπωση λες και το αεροπλάνο των αδερφών Wright είναι όλο το μουσείο.
Δεν είναι αλήθεια, είναι μόνο μια γωνιά του.

Περισσότερες πληροφορίες για όλες τις εκθέσεις, μπορείς να πάρεις από το site του μουσείου.
Έχει όντως πολλά άλλα και πιο εντυπωσιακά από ένα αεροπλανάκι που σηκώθηκε στον αέρα για λίγα δευτερόλεπτα.
Αλλά όλα ξεκινάνε από κάπου και πάντα η στιγμή της εκκίνησης και της αρχικής έμπνευσης είναι συγκλονιστική. Η στιγμή που  κάποιος σκέφτεται για πρώτη φορά “Γιατί όχι” και που κάποιος για πρώτη φορά το καταφέρνει. Αυτό που σήμερα θεωρείς δεδομένο, αλλά κάποτε δεν υπήρχε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια όπως ξέρουμε, πρώτος το είχε σκεφτεί ο Δαίδαλος, αλλά δεν πήγε καλά εκείνη η πτήση.

America by air

Μετά το αεροπλανάκι, η έκθεση προχωράει με τον τίτλο America by Air και κάπως σου θυμίζει Top Gun.

Μπαίνεις σε μια μεγάλη αίθουσα και  πολλά αεροπλάνα κρέμονται από το ταβάνι.

Τριγύρω βρίσκονται αρκετά από τα στάδια της εξέλιξης των αεροπλάνων καθώς και διαδραστικά εκθέματα.
Όπως για παράδειγμα το cockpit ενός Airbus A320 στο οποίο μπορείς να μπεις μέσα και να νιώσεις σα να τροχοδρομείς.

Μπορώ να φανταστώ ότι όποιος έπαιζε με αεροπλάνα από παιδάκι, σίγουρα εδώ θα του ξυπνούσαν όλα τα παιδικά του όνειρα.

Fly me to the moon

Και όποιο παιδάκι έπαιζε με διαστημόπλοια και ήθελε να γίνει αστροναύτης, μπορεί να πάει στις επόμενες αίθουσες και να καταλήξει στο φεγγάρι. Κάτι εκθέματα Sputnik και Soyuz μου θύμιζαν τόσο ειδήσεις της δεκαετίας του 80.

Είναι περίεργο να κοιτάς από κοντά αντικείμενα που ξέρεις ότι έχουν εκσφενδονιστεί από τη γη, ταξίδεψαν στο διάστημα και επέστρεψαν πίσω.

Εδώ βρίσκεται η κάψουλα Columbia που γύρισε από το Apollo 11, το 1969.
Δηλαδή έχει ταξιδέψει στο φεγγάρι, με τον Neil Armstrong, τον Edwin “Buzz” Aldrin και τον Michael Collins και εσύ έχεις δει το βίντεο τόσες φορές.

Και η στολή του Armstrong βρίσκεται εδώ, δίπλα στα λόγια του.

One small step for man, one giant leap for mankind

Όσο για τον αστικό μύθο που θέλει τον Armstrong να έχει πει και “Good luck Mr Gortsky” τίποτα δεν είδα στο μουσείο. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες εδώ, if you know, you know που λένε και στο Tik Tok.

Εγώ μικρή, με κούκλες έπαιζα να πω την αλήθεια. Αλλά τα βρήκα όλα αυτά συγκινητικά και τα είδα με θαυμασμό, γιατί εκτός από κούκλες, έπαιζα και οποιοδήποτε παιχνίδι γνώσεων με ερωτήσεις κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή (δεν ήταν και πολλά).
Και τότε, όταν απαντούσα με μεγάλη ευκολία, ποιος πέταξε το πρώτο αεροπλάνο, δεν είχα σκεφτεί ποτέ μου ότι θα το έβλεπα από κοντά.

 

 

Tip 1 | Αυτό το μουσείο έχει δύο χώρους.
Επειδή πολλά από τα εκθέματα του, όπως καταλαβαίνεις, είναι τεραστίων διαστάσεων, υπάρχει ένας ακόμη εκθεσιακός χώρος κοντά στο αεροδρόμιο.
Tip 2 | Η είσοδος του είναι δωρεάν, αλλά χρειάζεται να έχεις κάνει κράτηση.
Tip 3 | Αυτό το μουσείο έχει και μια μικρή ταινία. Δεν την είδα, οι μικροί μου συνεργάτες που την είδαν, είπαν ότι είχε ενδιαφέρον.

Tip 4 | Μπορείς να περιπλανηθείς σε αυτό το μουσείο από τον υπολογιστή σου, μέσω της εφαρμογής Google Arts & Culture

Υ.Γ. Και μην ξεχνάτε, We don’t see things as they are, we see things as we are. Στην δική σου επίσκεψη είμαι σίγουρη ότι θα ανακαλύψεις, πολύ περισσότερα.