Back to work
Στεναχωριέμαι που αφήνω πίσω τη μικρή. Ευτυχώς την έχω αφήσει σε καλά χέρια και δεν χρειάστηκε προσαρμογή γιατί η κοπέλα που την κρατάει είναι από το περιβάλλον μας, γνωστός και οικείος άνθρωπος. Όταν μπαίνω μέσα στο σπίτι η μικρή γελάει με την καρδιά της και έρχεται τρέχοντας σε εμένα και είναι σαν να μου λέει μου έλειψες πολύ. Στεναχωριέμαι που δεν είμαι εκεί το πρωί που ξυπνάνε να πούμε καλημέρα, να τα ντύσω. Να πάρω με το καλό τη μεγάλη μου για να ντυθεί γρήγορα. Να προσέξω ότι θα πάει σωστά ντυμένη στο σχολείο και όχι με λιγότερα ρούχα. Στεναχωρήθηκα γιατί εχθές και σήμερα δεν ήμουν εκεί να πρωτοδούμε μαζί το χιόνι, να ενθουσιαστούμε και να ρίξουμε και καμιά χιονομπαλιά.
Μου αρέσει όμως που από το βράδυ κάνω εξερευνήσεις στην ντουλάπα μου και διαλέγω ρούχα. Πραγματικά είναι σαν να πηγαίνω για ψώνια :). Τόσο καιρό στο σπίτι φορούσα ελάχιστα ρούχα εκ των οποίων τα 2/3 ρούχα σπιτιού, πιτζαμοειδή κλπ. Έχω αδυνατίσει και πλέον μου κάνουν όλα τα ρούχα ακόμη και αυτά που φορούσα πριν το πρώτο μου παιδί οπότε αισθάνομαι σαν την μπάρμπι με την μπαρμποντουλάπα. Μου αρέσει που κοιτάω τα νύχια μου για να δω μήπως χρειάζονται βάψιμο ή ξεβάψιμο. Μου αρέσει που το πρωί σηκώνομαι βάφομαι, χτενίζομαι ντύνομαι, στολίζομαι. Τέλος όταν μπαίνω στο αυτοκίνητο με το ζεστό καφέ μου και ψάχνω στο ράδιο τραγούδια ( κατά προτίμηση άσχετα παλιά και ξεχασμένα ) αισθάνομαι ο εαυτός μου, αισθάνομαι ότι είμαι καλά και συγκροτημένη.
Όταν γυρίζω έχω περισσότερη όρεξη να παίξω με τα παιδιά, περισσότερη όρεξη να μαγειρέψω και γενικά νοιώθω πιο δυνατή. Καταφέρνω να οργανώσω το χρόνο μου καλύτερα. Στην ουσία τα ίδια πρακτικά πράγματα που έκανα σε μια ολόκληρη ημέρα τα κάνω και στη μισή. Αν κάνω κάτι λιγότερο είναι να μαζεύω όλο το πρωί τα παιχνίδια αλλά τα αποτελέσματα είναι ακριβώς το ίδιο δεν αλλάζει κάτι εκτός από τη δική μου κούραση.
Προς το παρόν είναι ωραία και στη δουλειά :). Χαιρετιόμαστε, καλώς ήρθες, καλώς σας βρήκα, καλή χρονιά. Διατηρώ ακόμη την ψυχραιμία και την αφέλεια του ανθρώπου που απέχει αυτές τις δύσκολες εποχές από την γενική γκρίνια και κατήφια. Αφού ήμουν στο σπίτι είχα να αντιμετωπίσω μόνο τα προβλήματα τα παιδικά-μωρουδιακά και από τα πρακτικά-οικονομικά ότι προέκυπτε κάθε λίγο .. χωρίς όμως αυτή την ομαδική εθνική γκρίνια που έχει προκύψει. Θα προσπαθήσω να το διατηρήσω όσο μπορώ και όσο είναι στο χέρι μου.
Εύχομαι να κρατηθώ στο θετικό πνεύμα 🙂 . Καλή αρχή …
