Χριστούγεννα στις Βρυξέλλες με παιδιά

Tο Βέλγιο είναι η πιο φωτεινή χώρα της Ευρώπης και δεν θα μπορούσε η πρωτεύουσα της να μην είναι υπέρλαμπρη τέτοιες ημέρες. Οι Βρυξέλλες είναι μια πόλη με πολλά πρόσωπα και ένα από αυτά το γιορτινό της.

Αυτά τα Χριστούγεννα αποφασίσαμε να τα γιορτάσουμε λίγο νωρίτερα. Οι Βρυξέλλες στολίζονται από τέλος Νοέμβρη και έγιναν ο προορισμός μας.

 

Στα παιδιά το κρατήσαμε έκπληξη μέχρι τελευταία στιγμή. Την προηγούμενη ημέρα τους είπαμε να φτιάξουν βαλίτσα με χοντρά ρούχα, ότι δεν θα πάνε σχολείο και ότι φεύγουμε εκδρομή. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο τους δώσαμε έναν παιδικό οδηγό που τους είχα φτιάξει, και είπαμε …

Προσγειωθήκαμε ανήμερα του Αγίου Νικολάου (keep in mind-έχει τη σημασία του).

Οι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις της πόλης με τίτλο Plaisirs d’hiver ή Winter wonders στα αγγλικά είναι στη λίστα με τους καλύτερους χριστουγεννιάτικους προορισμούς της Ευρώπης (συγκεκριμένα νο 4). Αν τώρα στις χριστουγεννιάτικες αγορές ανακατέψεις φώτα, σοκολατερί, βάφλες και τηγανιτές πατάτες το λες και μεγάλη παιδική χαρά. Και τα παιδιά μας κάπως έτσι το είδαν και έχω να σας πω ότι μεταξύ Brugge – Βρυξέλλες ψηφίζουν Βρυξέλλες.

Οι χριστουγεννιάτικες αγορές είναι πολλές, πολύχρωμες και ζωντανές. Στο κέντρο της πόλης θα βρεις κλειστό παγοδρόμιο, φωτισμούς στο ρυθμό της μουσικής, χρώμα πάνω σε κτίρια, φωτάκια παντού.

Και φυσικά την Grand Place, την κεντρική πλατεία, επιβλητική, με το δέντρο της να έχει ψηφιστεί το 10ο καλύτερο στην Ευρώπη. Το δέντρο είναι πράγματι μεγάλο, όμως δίπλα στην κορυφή του δημαρχείου που μοιάζει να αγγίζει τον ουρανό  ε! δεν το καταλαβαίνεις και τόσο τεράστιο. Και ας έχει ενάμιση χιλιόμετρο φωτάκια.

◈ Ημέρα Sint Niklaas

Την ημέρα που φτάσαμε γιορτάζανε και εκεί τον Άγιο Νικόλα, Sint Niklaas ή SinterKlaas. Ήταν μια πάρα πολύ ωραία ημέρα να φτάσεις στο Βέλγιο με παιδιά γιατί …

και καταφθάνει τη νύχτα πριν ξημερώσει 6 Δεκεμβρίου.

Εκείνο το πρωινό τα παιδάκια της χώρας σηκώθηκαν, ορκίστηκαν ότι ήταν πολύ καλά παιδιά όλο το χρόνο και έψαχναν τα δώρα τους. Τα δικά μας παιδάκια πάλι, αναρωτιόταν αν  ο Sint Niklaas φέρνει δώρα και στα παιδιά που μόλις έφτασαν στον Βέλγιο. Τους είπαμε ότι σε εκείνα έφερε το ταξίδι έκπληξη και τα γεμίσαμε με παραδοσιακές λιχουδιές.

Η πιο χαρακτηριστική είναι τα μπισκοτάκια Speculoos.

Τα ξέρεις, αλλά δεν ξέρεις ότι τα ξέρεις. Συνήθως είναι αυτά τα λεπτά μπισκότα που συνοδεύουν τον καφέ, λίγο κανελένια, όχι πολύ γλυκά σε ατομική συσκευασία (καμιά φορά το γράφουν απ’έξω).

Από speculoos φτιάχνουν και κάτι που λέγεται cookies butter, κρέμα από μπισκότα speculoos. Ακόμη μετανιώνω που δεν το πήρα. Τα κουτούλησα σε μια δύσκολη στιγμή μετά από ώρες περπάτημα στο ψιλόβροχο, με σακούλες στα χέρια, με δύο παιδιά, χωρίς μπαταρία, χωρίς κινητό, χωρίς χάρτη και χωρίς Βασίλη και δεν έβρισκα κουράγιο να συνεννοηθώ αν έχει ξηρούς καρπούς (δύσκολο να είναι αλλεργική η μικρή σου και να ανησυχείς για κάθε λιχουδιά σε μια χώρα όλο λιχουδιές).

Το speculoos πάντως είναι τόσο χαρακτηριστικό εορταστικό μπισκοτάκι που και η Twix βγάζει limited edition σε αυτή τη γεύση. Στην Ελλάδα μπορείς να βρεις speculoos την περίοδο των γιορτών στα  Lidl.

Τέτοιες ημέρες έχει παντού speculoos κυρίως σε σχήμα Αγίου Νικολάου. Μικρά, μεγάλα, τεράστια, για στόλισμα, για φάγωμα. Έγινε το αγαπημένο πρωινό της Μέλιας. Κάθε πρωί έτρωγε αγιονικολάκια.

Τα speculoos ήταν ‘Αγιος Νικόλαος, οι σοκολάτες είχαν και αυτές σχήμα Άγιος Νικόλαος και εγώ είδα για πρώτη φορά ντυμένο το Manneken pis.

◈ Manneken Pis

Αυτό το μικρό αγοράκι που κατουράει και είναι σύμβολο της πόλης καμιά φορά ντύνεται. Το ότι έχει μια τεράστια γκαρνταρόμπα το ήξερα.

Μέχρι τώρα όμως δεν το είχα πετύχει ποτέ να φοράει τα ρούχα του. Έτσι όταν πήγαμε να το δούμε και το βρήκα ντυμένο, ενθουσιάστηκα. Νόμιζα ότι είχε ντυθεί Πάπας.

Τελικά λίγο πιο μετά κατάλαβα ότι είχε ντυθεί Sint Niklaas σαν τα μπισκότα και τις σοκολάτες.

Φέτος επίσης αυτό το μικρό αγοράκι γιόρταζε τα 400 χρόνια του και μαζί με τους χριστουγεννιάτικους εορτασμούς ήταν τιμώμενο πρόσωπο.

Θα έκανε το δικό του πάρτυ, με dj. Tο δέντρο ήταν στολισμένο προς τιμήν του στα χρώματα του Βελγίου, μαύρο-κίτρινο-κόκκινο και είχε πολλά μανικανπισάκια εδώ και εκεί (εγώ δεν τα είδα, τώρα τελευταία δεν βλέπω και καλά αλλά έτσι διάβασα).

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον φάνηκε και το κυνήγι θησαυρού Manneken Pis στο κέντρο της πόλης μέσω app στο κινητό αν και εμείς ακόμη ψάχνουμε να καταλάβουμε τι έπρεπε να κάνουμε.

 

◈ Χριστουγεννιάτικες αγορές

Μόλις φτάσαμε δεν τρέξαμε κατευθείαν στην Grand Place,  αν και πολύ το ήθελα. Το καθυστερήσαμε λίγο για να τη δουν τα παιδιά πρώτη φορά βράδυ με τα φώτα αναμμένα. Έτσι κάναμε βόλτες γύρω γύρω και επισκεφθήκαμε πρώτα τις αγορές. Οι περισσότερες βρίσκονται στο κέντρο αλλά υπάρχουν και pop up σε συνοικίες. Οι κεντρικές είναι όλες κοντά μεταξύ τους και πηγαίνοντας από την μια στην άλλη γνωρίζεις και τις Βρυξέλλες καλύτερα.

◈ Vismet

H μεγαλύτερη και πιο εντυπωσιακή αγορά βρίσκεται στην Marché aux poissons. Η περιοχή ονομάζεται έτσι γιατί κάποτε πουλούσαν ψάρια. Τώρα πια έχει εξαιρετικά εστιατόρια με ψαρικά. Το μεσημέρι ήταν χαλαρά  όπως βλέπεις και στη φωτογραφία, το βράδυ όμως είχε πάρα πολύ κόσμο.

Χαρακτηριστικό της αγοράς είναι μια μεγάλη ρόδα. Βρίσκεις bar της Leffe γιατί μην ξεχνάς βρισκόμαστε στη χώρα της μπύρας και έχει πολλά ξύλινα σπιτάκια με άπειρες επιλογές από διάφορες χώρες του κόσμου.  Σούπες, γύρος, σαλιγκάρια, μύδια και beef stew (βέλγικο πιάτο που πρέπει να δοκιμάσεις, όπως και τα μύδια). Εδώ βρήκα και raclette.

Αν είσαι λάτρης του τυριού ξέρεις τι σημαίνει raclette, τυρί να λιώνει και να τρέχει και εγώ χρωστούσα στην κοιλίτσα μου ένα σάντουιτς raclette από τότε που είχα πάει στο Bansko.

Βλέπω το σπιτάκι raclette, ενθουσιάζομαι, ετοιμάζομαι να πω παιδιά εγώ θα φάω εδώ και ακούω δίπλα μου …

Εντάξει μια βαριά μυρωδιά την έχει αλλά καθόλου δεν με εμπόδισε 🙂

Εδώ σε αυτή την αγορά έζησα την πιο αξέχαστη στιγμή του ταξιδιού με τα παιδιά.

Μέσα στο ψιλόβροχο, στο κρύο, αποκαμωμένο από το περπάτημα και την έκπληξη του απρόσμενου ταξιδιού, έκοψε το πρώτο κομματάκι, το έβαλε στο στόμα της και φωτίστηκε ολόκληρη. ‘Μαμά αυτό είναι τέλειο’  ψέλισε, δεν είναι σαν αυτές που έχουμε στην Ελλάδα (εγώ τα λέω που έχουμε καταντήσει τη βάφλα το στήριγμα του παγωτού).

Το ίδιο ακριβώς επαναλήφθηκε σε έναν πάγκο με couberdon.
Τι είναι τα couberdon θα μου πεις.

◈ Couberdon

Βέλγικη καραμέλα σε σχήμα κώνου. Σχετικά σκληρή έξω, με υγρή καραμέλα μέσα. Η κλασική της γεύση είναι βατόμουρο και το χρώμα της σκούρο μωβ αν και πλέον κυκλοφορεί και tutti fruiti ακόμη και με ποτό. Δεν θα τη βρεις εύκολα εκτός Βελγίου γιατί η διάρκειά της είναι μικρή, μέχρι 3 εβδομάδες κρατάνε και μετά ζαχαρώνει και σκληραίνει το μέσα.

Όταν λοιπόν τους είπα παιδιά θα φάμε από αυτά και συγκεκριμένα τα σκούρα, με κοίταξαν με επιφύλαξη.

Έκπληξη! Πάλι τα μουτράκια τους έλαμψαν.

Παρόλο που το ζαχαροπλαστείο AM sweets φημίζεται για τα cuberdon του, τα παιδιά αγάπησαν τα cuberdon από τις υπαίθριες αγορές. Υποθέτω ήταν η αίσθηση της βόλτας, της έκπληξης και της  καινούριας εμπειρίας.

◈ St Catherines

Μικρή πλατεία δίπλα στην προηγούμενη. Το βράδυ η εκκλησία St Catherines φωτίζεται με διάφορα χρώματα και δημιουργεί μια πολύ ωραία γιορτινή ατμόσφαιρα.

◈ Tour Noir

Πίσω από την προηγούμενη πλατεία υπάρχει ένας μεσαιωνικός πύργος και μια άλλη πλατεία με χριστουγεννιάτικα. Βασικά είναι τόσο κοντά όλες αυτές οι αγορές που μόλις τελειώσει η μια βρίσκεις την άλλη.

Κάθε χρόνο υπάρχει μια τιμώμενη χώρα στις χριστουγεννιάτικες αγορές και για φέτος ήταν η Φινλανδία. Γιαυτό βρήκαμε κιόσκι που έψηναν σολωμό στη φωτιά όπως ακριβώς ψήνουμε το αντικριστό στην Κρήτη.

Εδώ βρήκα και το σπούκιεστ καρουζέλ που έχω δει. Δεν το λες και για πολύ μικρά παιδιά ?

 

◈ Place De Brouckere

Φέτος έχουν φτιάξει ένα πολύ μεγάλο κλειστό παγοδρόμιο και κάπου εδώ γύρω είδα και ένα φουσκωτό πλαστικό igloo με στρωμένο ολόκληρο μογγολικό εστιατόριο μέσα, με φλοκάτες και χαμηλά τραπεζάκια.

◈ Place de la Monnaie

Μπροστά από την όπερα των Βρυξελλών έχει στηθεί αυτή την περίοδο ένας pop up φουσκωτός θόλος (Dome) στον οποίο ξαπλώνεις και βλέπεις προβολές ανάλογα με την ηλικία σου και τα γούστα σου.

◈ Bourse/Grande Place

Bourse είναι το παλιό χρηματιστήριο της πόλης. Ένα βαρύ, στολισμένο κτίριο ακριβώς πριν την Grand place. Μόνο στην Bourse θα βρεις ξύλινα κιόσκια, μέσα στην πλατεία δεν υπάρχει αγορά.

Εδώ που είναι από τα πιο τουριστικά κομμάτια στις Βρυξέλλες ανακατεύονται τα σπιτάκια τόσο πολύ με τις βιτρίνες σοκολάτας από πίσω που χάνει τον καθαρό, πιο αυθεντικό χαρακτήρα που έχουν οι άλλες χριστουγεννιάτικες αγορές.

◈ Grand Place

Τελικά η πορεία μας έφερε στην πλατεία πριν πέσουν τα φώτα.
Τα κορίτσια την πρώτη φορά που περάσαμε δεν συγκλονίστηκαν. Ήταν κουρασμένα, αποκαμωμένα και ακόμη κοιτούσαν τι ώρα έχουμε τώρα στην Ελλάδα και πιο μάθημα χάσανε.

 

Όταν όμως ξαναμπήκαμε στην πλατεία και είχε βραδιάσει είπανε … Ουάου !!!
Το δέντρο ήταν στολισμένο και ψηλό, η φάτνη τεράστια και τα κτίρια φωτισμένα. Μια μαγική ατμόσφαιρα. Μουσική από παντού και τα φώτα να χορεύουν 360 μοίρες γύρω σου. To κόκκινο διαδέχεται το μπλε, ακολουθεί μωβ, άσπρο και κάπου εκεί χάνεται η μπάλα και ανακατεύονται όλα μαζί με τα στολίσματα των κτιρίων. Όλα γίνονται λαμπερά.

Ίσως επειδή είναι κλειστή γύρω γύρω η πλατεία από τα κτίρια, η μουσική και το χρώμα σου χτυπάνε μέσα. Τα νοιώθεις, δεν τα βλέπεις μόνο. Γεμίζεις με μια ζεστασιά, ποτίζεσαι με αυτήν και αισθάνεσαι ένα.

For the record και εκεί είχαν προσπαθήσει να φτιάξουν ένα μοντέρνο δέντρο το 2012 που θα μπορούσες να σκαρφαλώνεις και δεν έτυχε και πολύ θετικής αντιμετώπισης με online ψηφίσματα να τρέχουν εναντίον. Τέτοιες ήταν οι αντιδράσεις που τελικά το δέντρο κατέβηκε 28 Δεκεμβρίου για να μην το διαλύσουν το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.

Επίσης for the record η μεγάλη φάτνη κάποιες χρονιές έχει και κανονικά γαϊδουράκια και προβατάκια.

◈ Εκκλησία Sint Niklaas

Στο πλάι της Grand Place υπάρχει μια μικρή εκκλησία που γιόρταζε την ημέρα που φτάσαμε. Η εκκλησία Sint Niklaas, rue de Beurre 1.

Δεν νομίζω άλλη φορά να είχαμε σκεφτεί να μπούμε μέσα αλλά είχαμε ποτιστεί πολύ από τους εορτασμούς της ημέρας. Δεν είναι μεγάλη, ούτε από τις πιο εντυπωσιακές καθολικές εκκλησίες. Έχει όμως μια μεγάλη φάτνη με πολλές λεπτομέρειες. Η γέννηση στημένη κάτω από από μια μικρογραφία της Grand Place, δίπλα στην εκκλησία Sablon με τα υπέροχα βιτρό και μαζί σκηνές καθημερινής ζωής από παλιότερες Βρυξέλλες. Ακόμη και ανθρωπάκια που τρώγανε τηγανιτές πατάτες είχε.

Λες και η πόλη προσπαθεί συνεχώς να σπάσει τη σοβαροφάνεια της. Άλλωστε έχει για σύμβολο ένα αγοράκι που κατουράει.

Αν περνάς πάντως απέξω, που θα περάσεις γιατί είναι ακριβώς πριν μπεις στην πλατεία, μπες μια μέχρι μέσα.

◈ Στολισμένα μαγαζιά

Μέρος του όλου χριστουγεννιάτικου σκηνικού είναι και η διακόσμηση στις βιτρίνες.
Δε χορταίνεις να χαζεύεις τους γλυκούς στολισμούς.
Kαι τι δημιουργίες!!!
Οι Βρυξέλλες έχουν τόσα να δείξουν σε θέματα design ακόμη και στις σοκολάτες.
Ας αφήσουμε τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους 🙂

 

 

Και τώρα που μιλήσανε οι εικόνες, να πω ότι Βρυξέλλες χωρίς βόλτα από την Galleries Royalle St Hubert δεν γίνεται. Είναι μια από τις παλαιότερες στοές της Ευρώπης με εξαιρετικά αν και ακριβά μαγαζιά και πολύ κομψό χριστουγεννιάτικο στολισμό. Ειδικά αν πετύχεις βροχή, κάτι όχι και τόσο δύσκολο, είναι μια βολική βόλτα.

◈ Τι χάσαμε

και ακόμη δεν το ‘χω χωνέψει… Υπάρχει μια περιοχή που λέγεται Mont des artes, κεντρικό σημείο με θέα που δεν προλάβαμε να πάμε. Φέτος είχε στηθεί ένας απίθανος στολισμός με φώτα που φτάνουν μέχρι το έδαφος και σου προσφέρουν την εμπειρία να περπατήσεις ανάμεσά τους με μουσική και να γίνεις ένα με αυτά. Μια εμπειρία που πριν είχε περάσει από Λονδίνο και Ντουμπάι. Πάντα υπάρχει μια λίστα με το τι έχασες από ένα μέρος.

Promises for next time λέω εγώ αλλά ετούτο εδώ ήταν one shot.

Οι Βρυξέλλες είναι μια μεγάλη πόλη, μια πρωτεύουσα, δεν είναι σαν την Μπριζ που είναι ολόκληρη ένα σκηνικό. Έχει στολισμένες γειτονιές, ήσυχες γειτονιές, ανήσυχες γειτονιές, επαγγελματικές γειτονιές, έχει από όλα.

Εμείς μέναμε στο κέντρο και τα φώτα ήταν από κάτω μας, όλη μέρα. Από το δωμάτιο βλέπαμε την κορυφή του κεντρικού κτιρίου της Grand place φωτισμένο. Αργά τη νύχτα έσβηνε και γινόταν ησυχία. Και μπορούσα να χαζεύω ώρες τα φώτα του δρόμου και να ακούω τον κόσμο να πηγαινοέρχεται φωνάζοντας που και που, περιμένοντας να ξημερώσει.

Ήμασταν στην καρδιά της Ευρώπης. Στο κέντρο μιας γιορτής.