Μετά από σκέψη για τα 6α γενέθλια της μικρής κατέληξα ότι βαριέμαι να καλέσω ανιματέρ, να αγχώνομαι για τον καιρό ή αν θα χωρέσουμε στο σπίτι, να φουσκώσουμε μπαλόνια και να κάνουμε facepainting. Όταν κάτι απαιτεί πολύ δουλειά από εμένα θέλω να το κάνω με την καρδιά μου και 6η συνεχή χρονιά δεν μπορούσα να διοργανώσω το ίδιο ξανά, ήθελα ένα διάλειμμα.

Σκέφτηκα να κάνουμε κάτι διαφορετικό, ένα πάρτυ με πριγκίπισσες. Όχι ένα πάρτυ με θέμα τις πριγκίπισσες σε πιάτα, ποτήρια και δωράκια αλλά ένα πάρτυ όπου η μικρή μου και οι καλεσμένες της θα ήταν οι ίδιες πριγκίπισσες. Να ντυθούν, να φτιαχτούν και να παίξουν.

Την ιδέα την πήρα από τα ατελείωτα παιχνίδια που παίζουν κάθε φορά όταν συναντιούνται και ντύνονται, στολίζονται, μεταμφιέζονται. Μπορεί κάποτε να μην συμφωνούσα και πολύ όμως έχω μαλακώσει αρκετά με τον καιρό. Σκέφτηκα λοιπόν αφού αυτό πραγματικά θέλουν να κάνουν δεν υπάρχει πιο ωραία αφορμή από τα γενέθλια για μια κάποια υπερβολή.
Για να πετύχει ένα τέτοιο πάρτυ απαραίτητη προϋπόθεση να είναι μικρό, μαζεμένο και να αφορά κοριτσάκια που βρίσκονται πάνω κάτω στην ίδια ηλικία. Τα παιδάκια πρέπει να έχουν επαφή, να γνωρίζονται και να είναι εξοικειωμένα στο παιχνίδι μεταξύ τους. Απαραίτητη επίσης η όρεξη, η εμπλοκή και η βοήθεια από τις μαμάδες. Ξέρετε αυτά τα πριγκιπικά μερικές φορές οδηγούν και σε μαλλιοτραβήγματα.

Το σκηνικό το φανταστήκαμε ως εξής … θα ετοιμάσουμε πολλά πριγκιπικά πράγματα και η Μυρτώ σαν καλή οικοδέσποινα θα τις υποδέχεται, θα τις ξεναγεί και θα τις βοηθάει μαζί με τη μαμά της να ντυθούν.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το μπουντουάρ μας (ή κουμπουάρ όπως το λένε τα κορίτσια) συμπληρώθηκε με βεντάλιες, δαχτυλίδια, σκιές, ατομικά πινελάκια, πον πον για πούδρα και υγρά μαντηλάκια hello kitty και barbie.

Όλα πήγαν καλά.

Το πάρτυ ξεκίνησε στις 5.30

Οι μαμάδες ήταν ενημερωμένες να ντύσουν τα κοριτσάκια με κάτι που να ταιριάζει με tutu.

Με το που έφταναν τους έβαζα τη φούστα και ως μαντάμ Πελαζί (ή υπηρέτρια όπως είπε κάποιο) τους την έφερνα στα μέτρα τους. Στη συνέχεια αναλάμβανε η Μυρτώ για τα υπόλοιπα.

Mεγάλη επιτυχία είχαν οι βεντάλιες οι οποίες όλο χανόταν και όλο μπερδευόταν  προκαλώντας έριδες.

Για απογευματινό είχαμε χυμό ανανά-καρύδα που φεύγει πολύ, μπισκοτάκια κορωνίτσες από τη sugarella και το Μπισκότο, τρουφίτσες max perry και υποβρύχιο τριαντάφυλλο.

 

 

 

 

Κατά τις 7.30 μαζεύτηκαν έσβησαν την τούρτα και στη συνέχεια σερβιρίστηκαν. Ταυτόχρονα με το φαγητό τους βάλαμε μια μικρή ταινία πριγκίπισσα Σοφία και έτσι μπόρεσαν και οι μεγάλοι να φάνε και να ξεκουραστούν.

 

Το μενού για τα παιδιά είχε μακαρόνια σε ατομικά μπολάκια με τυρί και κόκκινη σάλτσα και στο κέντρο του τραπεζιού μπωλάκια με:

Τα ντοματίνια, τα κριτσίνια και οι τυροτρέλες έπαθαν πανωλαιθρία. Τα καροτάκια πάλι γύρισαν αλώβητα.

◈ Μενού για γονείς

• plateau τυριών-αλλαντικών
• ρεβυθοκεφτεδάκια-ταμπούλε-χούμους-πιτούλες
• μπιφτεκάκια – κόκκινη σάλτσα
• σνίτσελ-σως μαγιονέζα
• σαλάτα λάχανο-καρότο
• κους-κους λαχανικών (μπρόκολο, κολοκύθι,καρότο, κουνουπίδι)
• ρύζι φούρνου με μπεσαμέλ (από τη νονούλα μας)

Η τούρτα μας εννοείται πάλι από τα Fresh και εννοείται πάλι γεύση μπισκότο-λευκή κρέμα. Σερβιρίστηκε από τη μικρή οικοδέσποινα με ξύλινα κουτάλια από το Tiger τα οποία επίσης είχαμε κάνει πριγκιπικά κολλώντας ένα στρασάκι.

Μετά το τέλος της ταινίας, του φαγητού και της τούρτας άρχισαν να αναζητούν την κυρία που θα τους φουσκώσει μπαλόνια 🙂 🙂 όταν τους είπαμε ότι δεν υπάρχει συντονίστηκαν μόνα τους και έπαιξαν τραγούδι, μουσικές καρέκλες,  σπασμένο τηλέφωνο και διάφορα άλλα αυτοσχέδια. Η μικρή μου ήθελε πάρα πολύ να χορέψουν αλλά δεν ήθελαν όλα και έτσι δεν το κατάφερε.

Πραγματικά πολύ τα χάρηκα που έπαιζαν μόνα τους χωρίς να χρειάζονται κάποιον για να τα βάζει να κάνουν κάτι ή να τους πει πως να διασκεδάσουν… κρίμα μόνο που ήταν Κυριακή και όλα έπρεπε να φύγουν νωρίς γιατί είχαν σχολείο.