H Συνταγή της Ευτυχίας
Aναζητώντας τη Συνταγή της Ευτυχίας, μια παρέα παιδιών γνωρίζει το κέντρο της Αθήνας.
Μαζί με αυτά και εμείς.
Ένα ακόμη βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη από τις εκδόσεις Μίνωας το οποίο ανήκει στη σειρά Λογοτεχνικές αναζητήσεις για παιδιά 9+, Ταξίδια στην Ελλάδα.
Και νομίζω πλέον ξέρετε την αγάπη που έχω στα παιδικά ταξιδιωτικά βιβλία
Όλα τα υλικά της συνταγής και της περιπέτειας, δηλαδή αινίγματα και γρίφοι, διαλεγμένα ένα-ένα.
Οι παλιές πολυκατοικίες του κέντρου, λαοί που βρέθηκαν εδώ, Αθηναίοι που από κάπου ήρθαν, οι άστεγοι, τα συσσίτια και τα περιστέρια που ταΐζαμε μικροί στις πλατείες.
Κρατώντας το βιβλίο στα χέρια, είχα φανταστεί πως θα τριγυρίσουμε στην Πλάκα ή στην Ακρόπολη.
Αντ’ αυτού θυμήθηκα το ριφιφί του αιώνα, βρεθήκαμε στην πλατεία Αβησσσυνίας, ψάξαμε το δρόμο των μπαχαρικών, φτάσαμε σε αγαπημένο πρώην μπαρ του Θησείου και χαζέψαμε λεπτομέρειες σε μάρμαρα.
Πάντως ένα μικρό πέρασμα από την Πλάκα το κάναμε.
Έχοντας διαβάσει το ‘Στα Χνάρια του κουρσάρου Μπαρμπαρόσα‘ από τον ίδιο συγγραφέα, γραμμένο για τα Χανιά , ήμουν σίγουρη ότι ακόμη και οι λεπτομέρειες είναι βασισμένες στην πραγματικότητα.
Έτσι λοιπόν με μεγάλη εμπιστοσύνη στο Σπύρο Πετρουλάκη αφεθήκαμε να μας περιπλανήσει.
Ακολουθήσαμε την κυρία που έραβε ρούχα από τα ρούχα που δεν ήθελε κανείς, για να ζεστάνει άλλους και τον κύριο Κώστα που μαγειρεύει για πιο αδύναμους συνανθρώπους (ακόμη σπάω το κεφάλι μου αν είναι βασισμένο σε έναν πραγματικό συνονόματο του που κάνει ακριβώς αυτό).
Φάγαμε από κουλουράδες, περπατήσαμε στο γιουσουρούμ, μάθαμε τι δουλειά έκανε ο παππούς του Μπαϊρακτάρη και τέλος από πιο μοναστηράκι πήρε το όνομα του το Μοναστηράκι.
Γνωρίσαμε μια Αθήνα, βασισμένη στην μορφή της Αθήνας του σήμερα που αν και εγώ έχω ζήσει δεν την έχω δείξει στα παιδιά μου.
Και ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία.
Το βιβλίο το είχαμε καιρό και το κράταγα να το διαβάσουμε όταν ξανασεργιανίσουμε ελεύθερα στο κέντρο της πόλης.
Βαρέθηκα όμως να περιμένω και το ξεκινήσαμε.
Μη βρεθούμε απροετοίμαστοι όταν έρθει η ώρα.
Καθώς διαβάζαμε, η Μέλια εμπνευσμένη από το μάθημα Πληροφορικής, είχε μια καταπληκτική ιδέα.
Όλα αυτά τα μέρη που μας έστελναν δεξιά και αριστερά οι γρίφοι, αφού δεν μπορούσαμε να τα περπατήσουμε, να τα δούμε μέσα από το Google Maps.
◈ Διαλέγεις το σημείο.
◈ Σέρνεις επάνω στο χάρτη το μικρό ανθρωπάκι που βρίσκεται δεξιά στην οθόνη και γράφει Browse Street View image.
◈ Βλέπεις φωτογραφία του σημείου σαν να στέκεσαι στο πεζοδρόμιο (σαν, όχι και ακριβώς).
Έτσι, κάθε φορά που ένας γρίφος έστελνε κάπου τους μικρούς πρωταγωνιστές, πηγαίναμε μαζί τους και εμείς.
Κλείνοντας το βιβλίο να σας εξομολογηθώ ότι τώρα πια δεν διαβάζω στα κορίτσια τόσο συχνά όπως κάποτε και όσο θα ήθελα. Λίγο δεν το έχω στο πρόγραμμα, λίγο πρέπει να τις κυνηγήσω και καμιά φορά βαριέμαι.
Τα καταφέραμε όμως τελικά και περάσαμε ωραία.
Δύο σειρές διαβάζαμε, δέκα εξυπνάδες πετούσανε και εκεί που τα παρατούσα έλεγε η μικρή ‘Μαμά λίγο και από το επόμενο κεφάλαιο ακόμη’ .
Γιατί αυτά τα παιδιά μπορούσαν να τριγυρίσουν ελεύθερα και να σκαλίσουν το κέντρο της Αθήνας ενώ εγώ δεν θα τα άφηνα?
Και μου έμεινε και εμένα λίγο παράπονο που αυτά τα παιδιά δεν μπορούν να τριγυρίσουν πουθενά ανέμελα.
◈ Για ηλικία 9+ είναι ιδανικό.
◈ Για τη μεγάλη (12.5), μόνη της πιο δύσκολα θα την έπειθα. Ξέρετε πως είναι αυτή η ηλικία του γυμνασίου. Εσύ προτείνεις κάτι και αυτή τραβάει το δικό της δρόμο ανάποδα για το ανάποδα και πρέπει να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω.
◈ Για 45 πάντως που είμαι εγώ μια χαρά με έμαθε ένα σωρό πράγματα που δεν ήξερα, μου θύμισε σημεία και μου έδωσε όρεξη αλλά και οδηγό για να ξεναγήσω τα παιδιά μου κάποια στιγμή.
Περιμένουμε λοιπόν να ανοίξουν όλα και να επισκεφθούμε γωνιές μιας πραγματικής Αθήνας για να μάθουμε επιτέλους και εμείς, πως μαγειρεύεται αυτή η Συνταγή της Ευτυχίας.
Υ.Γ. Α! να σημειώσω εδώ τι κράτησε η καθεμιά μας, να τα θυμηθούμε όοοοταν πάμε βόλτα.
Μυρτώ (12.5) | Κουλούρια στου Ψυρρή + Πιλ Πουλ
Μέλια (9.5) | Στάβλος + φυλακή του Σωκράτη
Εμένα πάλι μου ‘ρθε μια όρεξη για Αρχαία Αγορά και τη Στοά του Αττάλου
