40+3
Its my party and I cry if i want to
You would cry too if it happened to you
Πάντα αυτή η μελωδία τριγυρνάει στο κεφάλι μου όταν έχω γενέθλια αν και συνήθως δεν θέλω να κλάψω.
Μπορεί πριν, μπορεί μετά αλλά όχι εκείνη την ημέρα. Εκείνη τη μέρα είμαι συνήθως Queen for a day και γενικά προτιμώ να μη μου χαλάνε τα παραμύθια και να μη βγάζω τα γοβάκια πριν την ώρα τους.
Με αυτά και αυτά σπανίως προλαβαίνω να στεναχωρηθώ για έναν αριθμό και μια ηλικία.
Pretty busy being a queen,
pretty busy making my own fairytale
pretty busy daydreaming
Στα ελληνικά το λένε και ‘στον κόσμο μου’
Κατά τα άλλα μια εφήμερη βασίλισσα 43 καλοκαιριών τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου:
- Βρίσκει τις στιγμές της και στο χειμώνα και ας νοσταλγεί καλοκαίρι (αδυναμίες είναι αυτές)
- Τσιμπολογάει συχνά εκεί που έτρωγε όποτε θυμόταν
- Τριγυρνάει στο σπίτι ψάχνοντας γυαλιά και κινητό συνέχεια
- Χρειάζεται τα πρώτα γυαλιά πρεσβυωπίας, τουλάχιστον για το κέντημα και τις οδηγίες στα μπουκαλάκια
- Ξεχνάει τι ήθελε να πει
- Νυστάζει νωρίς
- Μετά την 3η σαμπούκα χρειάζεται δύο ντεπόν αλλά δεν το βάζει κάτω
- Προσπαθεί να διορθώσει τα πάντα ακόμη και τα αδιόρθωτα
και σκέφτεται ότι πρέπει να είναι ο εαυτός της.
Ξέρεις όμως τελικά το δύσκολο δεν είναι να είσαι ο εαυτός σου.
Δύσκολο δεν είναι να κυνηγήσεις ένα στόχο, δύσκολο είναι να θέσεις το στόχο.
Δύσκολο είναι να ξέρεις ποιός έχει γίνει αυτός ο εαυτός εδώ που έφτασες, μη μπερδευτείς και είσαι κανενός άλλου.
Δύσκολο είναι να ξύσεις για να τον ξεθάψεις μετά από τόσα χρόνια που παίζεις τις κούκλες με τα μικρά σου και να βρεις τι ήταν αυτό που ήθελες να κάνεις κάποτε και αν μπορείς ή αν θέλεις να το κάνεις ακόμη.
Δύσκολο είναι να μην μπερδευτείς από την υπερπληροφόρηση για το ποιός θα έπρεπε να είσαι (είναι και αυτή η στοχευμένη διαφήμιση που έτσι και ανοίξεις ένα άρθρο self help γεμίζει ο κόσμος συμβουλές και τσιτάτα).
Δύσκολο είναι να μη ζηλέψεις τον άλλον που φαίνεται να είναι ο εαυτός του και πεις… κάπως έτσι πρέπει να μοιάζει όταν βρίσκεις τον εαυτό σου (και you never know και its not you)
Δύσκολο να μην περιμένεις να δεις μέσα από τους άλλους ποιος είσαι.
Γιαυτό καμιά φορά κλείνω τα μάτια.
Παίρνω μια βαθειά ανάσα που πολύ θα ήθελα να μυρίζει θάλασσα και να καίει λίγο από αλάτι (το άρωμα της ελευθερίας).
Προσπαθώ να θυμηθώ τι σκεφτόμουν όταν ήμουν μικρή και τι μπορεί να θέλω τώρα.
Και για να το κάνω αυτό κατάλαβα ότι χρειάζομαι ησυχία και λιγότερες έννοιες και λιγότερα άγχη και λιγότερα πράγματα και γενικά λιγότερα γιατί σαν πολλά και ίσως άχρηστα έχουν μαζευτεί. (Simplify)
Φυσικά ξεκίνησα από το σπίτι που ήταν και ευκολότερο χαχα
Εναπώθεσα όλες μου τις ελπίδες στο decluttering και να σου πω? Κάτι έγινε… για αρχή. Αυτό το does it spark joy της Marie Kondo (Γιαπωνεζούλα γκουρού του decluttering) είναι μια εξαιρετική ερώτηση για πρόσωπα και πράγματα που σε αφήνει με τα όμορφα γύρω σου. (Beautify)
Καμιά φορά μου περνά από το μυαλό ότι no matter what ίσως κατά βάθος να είμαι για πάντα εκείνο το κορίτσι που καθόταν στον καναπέ το πρωί και έλεγε … ας κάνουμε ένα τσιγάρο και βλέπουμε.
Και ύστερα έφτανε βράδυ.
Υ.Γ. και για να το γιορτάσω σήμερα θα ήθελα να ακούσω πολύ δυνατά το Don’t be so shy.
Και θα ήθελα να το ακούω σε ένα beach bar αλλά τι να κάνεις που γεννήθηκα χειμωνιάτικα?
και θα ήθελα και να χορέψω αλλά είναι Τρίτη
και θα ήθελα και να χαμογελάω πολύ μέχρι να φτάσει μέχρι μέσα μου και να ποτίσω χαρά (Laugh)