Καλοκαίρι είναι …
… να ξεχνάς με τι μοιάζεις
- Τριγυρνάς όλη ημέρα με το μαγιό
- Πατάς μόνο άμμο
- Ψήνεσαι με το αλάτι
Το αλάτι χτίζει το τελειότερο φυσικό salty beach wavy look στα μαλλιά και εσύ σκέφτεσαι, πως δε θα τα ξαναπλύνεις ποτέ (και απορείς κιόλας που δεν σε ξύνει). Η τσάντα σου, παρατημένη κάπου όλη μέρα. Δύο ρούχα έχει όλα και όλα και αναρωτιέσαι τι τα χρειάζεσαι όλα τα άλλα που έχεις αφήσει πίσω. Εκείνα που τακτοποιούσες με μανία λίγες μέρες πριν.
Τα μόνα σου καλλυντικά είναι σπρέι αντικουνουπικό-αντισηπτικό-αντιφαγουριστικό-αντιηλικό και τα χρησιμοποιείς στο χώρο, στο τραπέζι, πάνω σου και σε όποιον περάσει.
Νοιώθεις κομμάτι της φύσης, αλλά μερικές φορές αναρωτιέσαι μήπως αυτή σε διώχνει, όταν στουκάρεις στα κλαδιά των δέντρων, όταν γρατζουνιέσαι στα βράχια και όταν ανακαλύπτεις καινούρια γδαρσίματα από το τσούξιμο σε κάθε βουτιά.
Το Αυγουστιάτικο σούρουπο, κάθεσαι μόνος στην άκρη της παραλίας σου. Όχι της καλύτερης ή της ομορφότερης αλλά εκείνης της γωνιάς που διάλεξες ή σε διάλεξε γιατί κάτι σου κάνει. Έχεις τα χέρια και τα πόδια θαμμένα στην άμμο και σκέφτεσαι ότι αυτή τη στιγμή κάπου αλλού στις Κυκλάδες σου ή στα Χανιά σου γίνεται χαμός. Κάποιοι διώχνουν το αλάτι, αρωματίζονται, φοράνε τα ωραία τους και τώρα εσύ το νοιώθεις τοοοοόσο περιττό…αισθάνεσαι ότι εκεί στο πουθενά τα έχεις όλα (εκτός από μια μυγοσκοτώστρα). #Simplify
◈ Καλοκαίρι είναι… να μοιράζεσαι
- οι φίλοι, σου γνωρίζουν αυτό που αγαπούν και μιλάει στην καρδιά τους
- νοιάζεσαι ανθρώπους που μέχρι πριν ήξερες λιγότερο ή καθόλου
- κάθεσαι παρέα με ένα σκυλάκι, του δίνεις τυρί και αναρωτιέσαι αν πεινάει (ενώ κανονικά τρέμεις όλα τα ζωάκια).
- εμπιστεύεσαι κάποιον που δεν έχεις ξαναδεί, γιατί έτσι.
Γιατί ούτε εκείνος σε έχει ξαναδεί αλλά σε φροντίζει και τρέχει για εσένα. Γιατί ξέρει τα σημάδια των καιρών, ξέρει ιστορίες, πότε αλλάζει ο άνεμος που πάνε τα ψάρια. Και εσύ? τι έχεις να βάλεις? Μια καλή κουβέντα και ένα τσίριγμα παιδιών και μια ευγνωμοσύνη που δεν ξέρεις καν πως να την εκφράσεις.
Βρίσκεσαι με τους δικούς σου φίλους, έτοιμος να μοιραστείς. Βρίσκεσαι και με ανθρώπους που ξέρεις λίγο ή δεν είχες ξαναδεί ποτέ και περνάτε όλοι μαζί. Νοιάζεσαι τι κάνουν, θέλεις να βοηθήσεις. Φροντίζεις όποιο παιδί περάσει από μπροστά σου, μαλώνεις όποιο παιδί περάσει από μπροστά σου. Γενικά τα βάζετε κάτω και πορεύεστε όλοι μαζί για λίγο σαν να ήταν πάντα έτσι.
Στήνετε σκηνή μαζί, κολλάτε σκισμένη σκηνή όλοι μαζί και σε νοιάζει μες τη νύχτα μήπως ‘γκρεμίζεται το σπίτι του γείτονα’
Θυμάσαι στιγμές από το μια μέλισσα τον Αύγουστο αλλά δεν θες να το πεις για να μην τρομάξετε όλοι μαζί.
Ξυπνάς το πρωί και αναρωτιέσαι ποιόν άλλον αγουροξυπνημένο θα δεις πρώτο αλλά πάντα σε έχει προλάβει ο ξυπόλητος μικρούλης που το έσκασε από τη σκηνή του.
Φτιάχνεις ένα καφέ καραβίσιο και λέτε ιστορίες από εχθές το βράδυ, συζητάς τι ώρα κοιμηθήκατε, πόσο ήπιατε, πως πάει η τουαλέτα, που σε πονεί και που σε τρώει. Αυτά και άλλα προσωπικά και γραφικά που ποτέ δεν θα συζητούσες σε μια καφετέρια ούτε με ανθρώπους που ξέρεις λίγο, ούτε με ανθρώπους που ξέρεις πολύ … εγώ τουλάχιστον.
Καλοκαίρι είναι να γνωρίζεις κάποιον που έρχεται φέρνοντας φρεσκομαζεμένο αλάτι, καλαμαράκια και ένα χέρι για βοήθεια
Καλοκαίρι είναι να γνωρίζεις ιστορίες άλλων ανθρώπων πολύ διαφορετικές από τις δικές σου
◈ Καλοκαίρι είναι... να νιώθεις σπίτι σου μια καλαμιά
- ξεμένεις από νερό αλλά έχεις πάγο
- τρως κακαβιά από τα ψάρια που μόλις πιάστηκαν
- βάζεις αλάτι μαζεμένο από το βράχο
- μαγειρεύετε 4 άνθρωποι μια κόκκινη σάλτσα και ένα κριθαράκι
- 1 μόνος του μαγειρεύει φασολάκια, φακές, ομελέτες, γαμοπίλαφο, χοχλιούς, στιφάδο, σουβλάκια, σάλτσα τόνο κ.α.
- λιγουρεύεσαι zwan με λεμόνι και ψάχνεις καινούριες συνταγές (δυστυχώς εκείνο το φανταστικό άνοιγμα με το κλειδάκι, που σε έκανε να νοιώθεις Μαγκάιβερ δεν υπάρχει πια)
- έχεις πάρει σνακ από το σουπερ μάρκετ λες και θα γίνει πόλεμος (το μείγμα για μπάρες δημητριακών που βγήκε από τη σακούλα, μεγάλο hit)
- ξεμένεις όμως από 18 λίτρα ποτό και ξεμένεις και από τσιγάρα.
- κουβαλάς πιάτα, πλένεις πιάτα με θάλασσα και άμμο και λες ιστορίες για τις γυναίκες που πήγαιναν παλιά στο ποτάμι. Από πίσω ακούγεται τραγουδιστή παράφραση γνωστού σουξέ "Αν με δεις να πλένω"
◈ Καλοκαίρι είναι... όταν χαλαρώνεις
- πίνεις σαμπούκα στην αιώρα αλλά ταβλιάζεσαι από κάτω (α! ρε Μένιο τα πες)
- ξαπλώνεις το μεσημέρι κάτω από δέντρο, χαζεύεις τα κλαδιά και ακούς στο βάθος τα παιδιά που παίζουν ωραία, να φωνάζουν δυνατά και λες χαλάλι.
- το ίδιο καλοκαίρι (μπορεί και το ίδιο μεσημέρι) είναι όταν τα ακούς στο βάθος να σφάζονται ανελέητα, να τσακώνονται και να πετάνε άμμους το ένα στο άλλο (εκεί λες σιχτίρ).
Απλώνεις την πετσέτα σου, παίρνεις τα υλικά σου για κέντημα, ξεχνάς κάτι, πας έρχεσαι, σήκω-κάτσε, κάτσε-σήκω. Έχει πονέσει ο πωπός σου και τα πόδια σου από αυτό τόσες ημέρες. Αράζεις τελικά, ξεκινάς τη σταυροβελονιά και εκείνη ακριβώς τη στιγμή η κόρη σου τσιρίζει κλαίει, κάτι θέλει, μόλις ξαναπάτησε ξυλάκι, μετά κάτι αρχίζει η άλλη κόρη, το άλλο παιδί που πέρασε και μετά γαιτανάκι. Μαμά τι φτιάχνεις? θέλω και εγώ. Έφτασε η ώρα για μαγείρεμα, τρίψε την ντομάτα, φέρε το ένα, φέρε κάτι άλλο... το βράδυ μαζεύεις όλο σου το χόμπι άθικτο κάτω από το δέντρο που το παράτησες. Περιέργως δεν συνέβαινε το ίδιο όταν άραζα με τις ώρες σε έναν πάγκο. Μόλις έπαιρνα απόφαση να κάνω κάτι, συνέβαιναν όλα.
◈ Καλοκαίρι είναι... οι μικρές χαρές της ζωής
- Κοιμάσαι ακούγοντας τη θάλασσα. Το πρωί ξυπνάς την ανατολή και πονάνε μυς που δεν ήξερες ότι είχες.
- Το βράδυ έχει πολύ σκοτάδι, τα αστέρια άπειρα και έχεις κάποιον να σου τα πει.
- Τα πράγματα σου παρατημένα έξω και δεν φοβάσαι ότι θα τα πάρει κάποιος.
Δεν φοβάσαι άνθρωπο αλλά σκιάζεσαι. Κατουριέσαι μέσα στη νύχτα. Σκουντάς ... λες Βασίλη πάμε? σου λέει ναι. Ξανακοιμάσαι καμιά ώρα, το παίρνεις απόφαση, ξανασκουντάς.
Το βράδυ περπατάς σαν ανθρακωρύχος με φακούς κεφαλής αλλά κλείνεις για λίγο το φακό και μένεις τελευταία για να χαζέψεις το σκοτάδι εκ του ασφαλούς (βέβαια θυμάσαι στα έργα ότι τον τελευταίο βουτάνε πάντα πρώτο και ξαναμαζεύεσαι).
Σου λένε βραδιάτικα... δεν πλένεις αυτή την κατσαρόλα στη θάλασσα? Δεν σου πάει να πεις και όχι. Παίρνεις και την κόρη σου μαζί για παρέα, λες και αν έρθει το φάντασμα από το μνήμα θα σε σώσει ... και πας.
◈ Καλοκαίρι είναι...
Να έχεις κρυμμένο το ταμπλετ και να λες στα παιδιά ότι δεν το έφερες.
Να λες ότι δεν έχεις μπαταρία στο κινητό.
Να μην έχει μπαταρία το κινητό και να ησυχάζει το μυαλό σου.
Να σου ζητάνε βανίλια-υποβρύχιο και να μην έχουν φάει κανένα παγωτό.
Να τρώτε λουκουμάδες στην άμμο.
Να σε διώχνουν από την αιώρα.
Να τους φεύγει το φωτεινό μπαλόνι στη θάλασσα βράδυ.
Να παίζουν όλα τα παιδιά μαζί επιτραπέζια και το βράδυ στον ύπνο του ένα να λέει "Μην τα πάρεις όλα"
Να κοιμούνται στην αιώρα.
Καλοκαίρι είναι οι υποσχέσεις που δίνεις στον εαυτό σου, επάνω στην άμμο, ότι δεν θα είσαι ο ίδιος όταν επιστρέψεις.
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο καλοκαίρι από αυτό
"Αν είχε πεταλούδες θα ήταν ο παράδεισος" (Μ.)
Καλοκαίρι ήταν ... και πάει
Υ.Γ. Καλοκαίρι είναι όταν ξανασυναντιέστε χαράματα στον Πειραιά για έναν καφέ.
Καλoκαίρι δεν είναι ... η κούραση που νοιώθεις όταν ξαναπερπατάς σε άσφαλτο.