Outlander

‘I stood upon the hill, and wind did rise,
and the sound of thunder rolled across the land.
I placed my hands upon the tallest stone
and traveled to a far, distant land
where I lived for a time among strangers
who became lovers and friends
.
But one day, I saw the moon came out
and the wind rose once more.
So I touched the stones and traveled back to my own land
and took up again with the man I had left behind.’

Στο Outlander με μάγεψαν η σκωτσέζικη προφορά, τα γκαέλικα, οι πίπιζες, τα Highlands και τα kilt. Μετά έδωσα βάση στο story και σιγά-σιγά έγινα μια τεράστια outlander-ίτσα. Το λάτρεψα γιατί έχει έναν πολύ μεγάλο έρωτα και πολύ περιπέτεια ντυμένα με ένα σωρό αγαπημένα μου θέματα. Σκωτία, time-travel, ιστορία, μακριά φουστάνια, έθιμα, παραδόσεις και εποχές που έχουν περάσει. Από μικρή το παρελθόν μου ασκούσε μεγάλη γοητεία και γιαυτό πάντα ήθελα ένα Omni που ποτέ δεν μου έφερε ο Άη βασίλης.

Τελειώνoντας την 1η season και περιμένοντας τη 2η άρχισα να διαβάζω τα βιβλία και τότε πραγματικά κόλλησα. Είμαι στο 4ο από τα 8 που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα και αναμένονται να εκδοθούν άλλα 2 για να κλείσει ο κύκλος.
“Some stories simply require a greater space in which to be told” Voyager pg169

Από τότε και μετά ταξιδεύω με κάθε βιβλίο και αλλού σε μια άλλη εποχή σε ένα άλλο μέρος. Χάνομαι μέσα σε heartbreaking στιγμές, ιστορικά γεγονότα, δοξασίες, θρύλους και παραμύθια σε κοινωνίες πριν από τις δικές μας.

η ιστορία ξεκινάει …

Μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου η Claire, αγγλίδα νοσοκόμα, πάει εκδρομή στη Σκωτία με τον άντρα της Frank. Η Σκωτία είναι ένα μέρος που φημίζεται για τους μεταφυσικούς του θρύλους και τη μαγική του δύναμη. Παρακολουθούν την αναβίωση μιας παγανιστικής, μυστικιστικής τελετής σε ένα μέρος τύπου Stonhendge, το Craigh na Dune και η Claire ξαναγυρίζει να μαζέψει ένα μπουκετάκι forget-me-not. Κάτι περίεργο συμβαίνει και ξαφνικά βρίσκεται στη μέση μιας μάχης μεταξύ Ηighlander και Άγγλων.  Της παίρνει λίγο να καταλάβει ότι δεν έπεσε σε ταινία και δεν κάνουν πλάκα για να συνειδητοποιήσει λίγο αργότερα ότι έχει βρεθεί 200 χρόνια πριν μόνο με το φουστανάκι της που ούτε για νυχτικό δεν κάνει για την εποχή. Καταλήγει με τους Ηighlander και είναι για αυτούς μια Sassenach, μια Outlander, μια ξένη, πόσο ξένη δεν φαντάζονται. Μια ανεξάρτητη γυναίκα νοσοκόμα του 1945 είναι αρκετά παράταιρη, δυναμική και γλωσσού για το 1743 σίγουρα όμως χρήσιμη με τις ιατρικές της γνώσεις από το μέλλον.

Μέσα από τη δική της ματιά βλέπουμε πως είναι να προσγειώνεσαι στο παρελθόν, πόσο μπορεί να διαφέρει η ιστορία προσωποποιημένη σε σχέση με την ανάγνωσή της από τα βιβλία και πόσο αλλάζουν οι συνήθειες και οι γνώσεις αλλά ίσως όχι τα ανθρώπινα πάθη. Γνωρίζουμε το σύστημα των clans των Σκωτσέζων, τον κώδικα τιμής τους, τις διαφορές τους με τους ‘Αγγλους και τη θέση των γυναικών. Πόσο διασκεδαστικό να βλέπεις με το πρίσμα του σήμερα την άγνοια, τις δεισιδαιμονίες και τα κολλήματα των περασμένων αιώνων. Από την άλλη αν το καλοσκεφτείς οι παρορμήσεις, οι βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου, για προστασία, για θρησκεία, για παράδοση, για καθοδήγηση, για κυριαρχία, η ψυχολογία της μάζας και η στάση απέναντι στο άγνωστο δεν έχουν αλλάξει και τόσο όσο μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Η Claire για να σωθεί παντρεύεται αναγκαστικά έναν Ηighlander τον Jamie. Τέλειο, καλλιεργημένο, μορφωμένο, επικηρυγμένο, πληγωμένο, δαρμένο και ένα σωρό άλλα ταλαίπωρα. Από κεκτημένη μάλλον ταχύτητα εξακολουθεί να θέλει να γυρίσει στον άντρα της μέχρι να καταλάβει ότι τελικά δεν θέλει. Από εκεί και πέρα η ιστορία έχει πολύ πάθος, απόλυτη αγάπη, πόνο, αίμα και δάκρυα. Αυτός υπόσχεται ότι θα την προστατεύει για πάντα με έναν ιπποτικό τρόπο και αυτή έχει παρατήσει πίσω τις ανέσεις του 1945, τα ζεστά μπάνια, τη σύγχρονη ιατρική και τον Frank για να είναι μαζί for better and worse (συνήθως worse).
‘Ye are Blood of my Blood, and Bone of my Bone.
I give ye my Body, that we Two might be One.
I give ye my Spirit, ’til our Life shall be Done’
Με τέτοιους γκαέλικους goth όρκους μπλέκουν συνεχώς σε περιπέτειες και ταξίδια και βρίσκονται σε ιστορικές στιγμές έχοντας γνώση της μοίρας. Το συμπάν σαφώς και έχει συνωμοτήσει για να μην είναι μαζί αλλά αυτοί δεν το βάζουν κάτω αν και η αίσθηση είναι ότι προφανώς και τελικά θα είναι μαζί, σε αυτή ή την άλλη ζωή, σε αυτό ή ένα παράλληλο σύμπαν.

Η συγγραφέας Diana Gabaldon άλλωστε είπε:
“I didn’t want to tell the story of what makes two people come together, although that’s a theme of great power and universality. I wanted to find out what it takes for two people to stay together for fifty years — or more. I wanted to tell not the story of courtship, but the story of marriage.”

Η σειρά είναι καλογυρισμένη, με μαγευτικά τοπία, ωραία ρούχα και λεπτομέρειες εποχής. Θεωρώ ότι η μεταφορά από τα βιβλία είναι εξαιρετική. Πίσω από κάθε επιλογή, στιγμιότυπο ή κοντινό υπάρχει κάποιος λόγος. Τίποτα δεν έχει μπει απλά εκεί, όλα έχουν τους συμβολισμούς τους και τη σημασία τους (προσέξτε κάθε φορά μετά το τραγούδι την πρώτη σκηνή που σου δίνει κάποιο hint για την εξέλιξη). Οι ηθοποιοί είναι πολύ καλοί, οι ρόλοι έχουν μια δόση χιούμορ και οι πρωταγωνιστές έχουν μια απίστευτη χημεία δίνοντας ακριβώς την αύρα που βγάζουν και στα βιβλία. Μαζί με τα ζευγάρια Candy.Candy-Terry, Tristan-Susannach (Legends of the Fall) βρίσκονται στο δικό μου top3 των Heartbreaking Love Stories. Θα πρέπει πάντως να προειδοποιήσω ότι παρόλο το romance και το πάθος είναι μια σειρά με αρκετή βία και κάποια επεισόδια ίσως είναι από τα πιο σκληρά και ψυχοφθόρα που έχω δει σε σειρά (hint: season 1, ep.15&16).

Τη μουσική της σειράς γράφει ο Βear ΜcCreary και δένει τέλεια τις σκηνές. Το βασικό τραγούδι με πειραγμένους στίχους είναι ένα παραδοσιακό σκωτσέζικο τραγούδι – Skye Boat Song – που λέει την ιστορία της φυγής του Bonnie Prince Charles μετά την αποτυχία της επανάστασης (Jacobites Rebellion) και την ήττα των Σκωτσέζων. Ο McCreary γράφει στο blog του πόσο τον ενδιέφερε η σκωτσέζικη μουσική από πάντα και περιγράφει όλο του το δημιουργικό ταξίδι. Τον λάτρεψα και αυτόν γιατί εκτιμώ τους ανθρώπους που βάζουν την ψυχή τους και φτιάχνουν κάτι πολύ όμορφο κάτι που με αγγίζει. Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τη διαδικασία της έμπνευσης που οδηγεί στη δημιουργία. Ποια ήταν τα κομμάτια που συνέβαλαν, πως το σκέφτηκαν, πως το έφτιαξαν και τι ήθελαν να πουν.

Αυτή πάντως που πραγματικά θαυμάζω είναι η συγγραφέας. Δεν την θαυμάζω γιατί έφτιαξε μια τεράστια εμπορική επιτυχία (την οποία συντηρεί πάρα πολύ καλά βγάζοντας συνεχώς εκτός από τα βασικά βιβλία, μικρότερες ιστορίες, εγχειρίδια, οδηγούς, διαρρέει hints και συμμετέχει ενεργά σε forums) τη θαυμάζω γιατί χωρίς να είναι αρχικά συγγραφέας (environmental studies)  έφτιαξε μια πολύ όμορφη δυνατή ιστορία και κατάφερε να τη δέσει με όλα της τα ενδιαφέροντά ή τουλάχιστον αυτό είναι που εγώ φαντάστηκα ότι έκανε. Φαντασία, ιστορία, γεωγραφία, πολιτισμός, θρύλους, λογοτεχνία, ιατρική. Κάθε βιβλίο χρειάζεται πολύ έρευνα για να γραφτεί γιατί στήνει με μεγάλη λεπτομέρεια ένα ολόκληρο περιβάλλον που δεν υπάρχει πια. Φαντάζομαι πόσο δυσκολότερο θα ήταν όταν ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια χωρίς internet για να βρει και να επιβεβαιώσει τόσες πληροφορίες. Για να γράψεις μια τελείως φανταστική ιστορία χρειάζεται φαντασία το να μπορείς να δέσεις μια φανταστική ιστορία με πραγματικές καταστάσεις και να πείσεις είναι ένα εντελώς άλλο επίπεδο.

Tα βιβλία αποφάσισα να τα διαβάσω στα αγγλικά γιατί δεν μπορούσα τις μεταφράσεις σκωτσέζικων και γκαέλικων έχοντας ήδη αγαπήσει τη σειρά και έχοντας ζήσει στη Σκωτία. Ένας Σκωτσέζος δεν θα μπορούσε να λέει εις υγεία αντί για slangevar και η Claire δεν θα μπορούσε να λέει ο χριστός και η παναγία αντί για Jesus H. Roosevelt Christ και ένα aye ταιριάζει καλύτερα από ένα ναι.

Το ταξίδι μου με το Outlander μόλις έχει φτάσει στην Αμερική του 18ου αιώνα έχοντας περάσει από Σκωτία, Γαλλία και Καραιβική.
Να ταξιδεύεις ακούγοντας το soundrack της σειράς, αξία ανεκτίμητη.

“Sing me a song of a lash that is gone,
say could that lash be I”
Ciao

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)