Spending my TimeΣύρα Σάκρα

Σύρα Σάκρα

O τίτλος σε ετοιμάζει για όμορφα μελωδικά ονόματα και φραγκοσυριανές κουβέντες.
Σύρα Σάκρα
Αρχόντισσα τη λέμε τη Σύρο.
Σάκρα τη λέγανε οι καθολικοί.
Από μακριά ξεχωρίζουν αγέρωχοι οι δύο αντικριστοί λόφοι με μια εκκλησιά ο καθένας στην κορυφή του.
Άνω Σύρος – Ερμούπολη
Σαν Τζώρτζης από τη μια, Ανάσταση του Σωτήρος από την άλλη.

Σύρα, το κέντρο από όπου ξεδιπλώνονται οι ιστορίες αυτού του βιβλίου και φτάνουν μέχρι την Αθήνα, τη Χίο, τη Νάξο, την Κρήτη και όπου φτάνει το καράβι.
Αν είχε σχήμα η ιστορία θα ήταν μιας κορδέλας που γυρίζει με ένα ραβδί και άλλοτε σχηματίζονται αυτοί οι τέλειοι κύκλοι και άλλοτε χαλάει και πέφτει στο πάτωμα και μετά ξανά από την αρχή.

Από το εξώφυλλο, ακούς το θρόισμα από τα φουστάνια των γυναικών στο κλείσιμο του 19ου αιώνα. Αν το χαϊδέψεις κιόλας που είναι απαλά ανάγλυφο, θα σου θυμίσει περπάτημα σε σοκάκια και πλακόστρωτα.

Η εισαγωγή, σου βεβαιώνει ότι η Μεταξία Κράλλη πλάθει με έμπνευση και αληθινά στοιχεία αυτό το κάποτε που θα σου διηγηθεί και δεν μπορείς παρά να την εμπιστευτείς.

Να αφεθείς σε ότι έγραψε πιστεύοντας ότι έτσι έγινε ή κάπως έτσι θα έμοιαζε αν γινόταν.

Πάντα μου αρέσει στους προλόγους των βιβλίων της η γρήγορη ματιά στη ζωή της, τη σκέψη της και στις ‘ψηφίδες’ που δέθηκαν σε όμορφες ιστορίες.

Η πρώτη πρόταση δυνατή, σου δείχνει εξ’αρχής που να κοιτάξεις.
Και αναμένοντας σελίδα-σελίδα πού συναντιέται αυτός ο έρωτας ξετυλίγονται ζωές.
Καθολικών- Ορθόδοξων
Πλούσιων – Φτωχών
Γυναικών – Αντρών
Θαλλασινών – Στεριανών

Ξεριζωμένων, πονεμένων, αδικημένων, εγκλωβισμένων στη μοίρα τους ψάχνοντας το ανήκειν.
Αλλά και ανθρώπων που δεν το βάζουν κάτω είτε με ηχηρό είτε με ήσυχο τρόπο.
Οικογένειες, γειτονιές και τάξεις που αναμειγνύονται, συντρέχουν αλλά και γκρεμίζουν προσπαθώντας να χωρέσουν σε κανόνες που μοιάζουν τελείως παράλογοι σε εμάς σήμερα.

Όπως λέει σε κάποιο σημείο η μια πρωταγωνίστρια

Αναγνώρισε το δίκιο της, το δίκιο της δηλαδή σύμφωνα με όλα όσα σκεφτόταν η κοινωνία

Πόσες ζωές κατεστραμμένες, πόσοι συμβιβασμοί και δυστυχία για αυτό το δίκιο της κοινωνίας
Καλοί και κακοί της ιστορίας, θύματα όλοι τους.
Μα πιο πολύ οι γυναίκες.
Όμως να, καθώς διάβαζα είχα μια απορία, ίσως και παράπονο. Πώς μέσα σε αυτό τον κόσμο που έμοιαζε φτιαγμένος από άντρες για άντρες δεν σταθήκαμε περισσότερο με ανάστημα η μια στην άλλη. Ακόμη και σήμερα φορές-φορές μάνες, κόρες, φίλες, διπλανές, γειτόνισσες δεν στηριζόμαστε μωρέ πάντα όπως θα έπρεπε…Όχι όλες, όχι πάντα, σαφώς πιο καλυμμένα από παλιά αλλά συμβαίνει.

Το βιβλίο είναι γεμάτο ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία. Εικόνες μιας άλλη εποχής. Πώς ζούσαν, πώς διασκεδάζανε, πώς παντρεύονταν και πώς χωρίζανε (όχι εύκολα). Έμαθα και το jurefix που νόμιζα ότι ήταν μπαρ στην Κηφισιά. Jurefix λεγόταν η ημέρα που είχες ανοιχτό το σπίτι σου για να έρθουν επισκέψεις. Στημένο? ε στημένο, κουτσομπολίστικο? και από αυτό, αλλά και σήμερα που έχουμε τα σπίτια μας κλειστά και τις ζωές μας σε κουτιά δεν μου αρέσει.

Στα τόσα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει και ταιριάξει η συγγραφέας, στάθηκα και συγκινήθηκα με τις αναφορές στο Γεροστάθη και τη Διάπλαση των Παίδων. Μπορεί να μην τα πρόλαβα και σε πρώτη έκδοση 🙂 αλλά μεγάλωσα με αυτά τα καλοκαίρια μου και είναι ό,τι κράτησα από τη βιβλιοθήκη του παππού μου. Και η λέξη ταχιά που ξεπήδησε μου θύμισε τη γιαγιά μου στην Κρήτη που όταν της ζητούσα κάτι μου έλεγε ‘ταχιά θα πάμε’ (αύριο, αργότερα σύμφωνα με την κρητική διάλεκτο ή καμιά φορά και σε τρία τέρμινα σύμφωνα με τη γιαγιά μου)

Η εξέλιξη της ιστορίας, μας πάει και στην Αθήνα της εποχής, τότε που στην αρχαία αγορά τα παιδιά παίζανε με τα μάρμαρα, άλογα κυκλοφορούσαν στους χωμάτινους δρόμους και το Ηράκλειο το λέγανε Αράκλι. Το μέρος όπου εγκαταστάθηκαν κάποτε οι Βαυαροί του Όθωνα που τα επίθετα τους υπάρχουν μέχρι σήμερα, βρήκα και εγώ ένα γνώριμο όλο κάποιο θα βρεις και εσύ.

Υπέροχο βιβλίο με ροή. Χρειάστηκε ένα σπίτι πάνω στη θάλασσα και ένα σαββατοκύριακο με δυνατό αέρα για να το διαβάσω. Ήταν γάργαρο και δεν το άφησα μέχρι να δέσουν όλα και να με αφήσει γλυκά στο τέλος.

Και τότε άρχισα να κάνω σχέδια για όταν περάσει το καλοκαίρι, να είναι λέει φθινόπωρο ή άνοιξη για να πάω μια βόλτα στη Σύρα Σάκρα.
Γιατί όπως μου έχει πει ο μπαμπάς μου που έχει δει όλες τις Κυκλάδες με ελικόπτερο…

Από ψηλά όλες ίδιες είναι, μόνο μια ξεχωρίζει... η Σύρος

Ciao

 

 

Υ.Γ. 1 Αγαπητή Μεταξία Κράλλη ευχαριστούμε για την όμορφη συντροφιά που μας έφτιαξες και το χωροχρόνο που μας ταξίδεψες.
Υ.Γ. 2 Καλό καλοκαίρι σε όλους.
Υ.Γ. 3 Το Σύρα Σάκρα θα το βρεις στις εκδόσεις Ψυχογιός

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)