Spending my TimeI am smoking in the rain

I am smoking in the rain

To πρωί βγήκα από το γραφείο, κάθισα σε ένα υπόστεγο και άναψα ένα τσιγάρο. Το έντονο πατ-πατ σκέπαζε την όποια άλλη φασαρία της πόλης, κάτι πιτσιλιές είχαν πέσει στο πρόσωπό μου, το κρύο ήταν ήπιο, ο αέρας πυκνός και εγώ προστατευμένη ανέπνεα βροχή (και καπνό obviously). H γκρι ατμόσφαιρα είχε μια στασιμότητα και μόνο το πράσινο από κάτι γλάστρες μπορούσε να σου τραβήξει την προσοχή. Ακόμη και ο καπνός φαινόταν να μην πηγαίνει πουθενά.
Peace . . .

Ξαφνικά μια πόρτα άνοιξε, κάποιοι βγήκαν, χάθηκε η ακινησία και ήρθε η κουβέντα.
Βρέχει (προφανώς)
Πόσο θα κρατήσει? (who cares)
Χθες δεν ήταν έτσι (ναι γιατί ήταν μια άλλη ημέρα)
2 ημέρες θα είναι έτσι (και? δηλαδή πόσο θα κρατούσε για πάντα? Όπως έλεγε και στο the Crow “It can’t rain all the time.”)
Το σαββατοκύριακο θα είναι καλύτερα (για αυτό το συγκεκριμένο σκ να το συζητήσουμε, έρχεται τριήμερο. Για οποιοδήποτε άλλο όμως ε και ? για χόρτα θα πηγαίναμε? πάλι σε παιδικά πάρτυ θα ήμασταν)

Ο καιρός σήμερα, ο καιρός αύριο, ο καιρός κάθε μέρα, ο καιρός κάθε στιγμή. Τώρα τελευταία λες και όλοι, όλη την ώρα, τα βάζουν με τον καιρό. Και να πεις ότι έχουμε και κανένα βαρύ χειμώνα.

Ίσως φτάσαμε την ηλικία που μιλάμε για τον καιρό συνεχώς (εμείς που θα ξεπερνούσαμε όλα τα κλισέ).
Ίσως ο κόσμος δεν ξέρει με τι να τα πρωτοβάλει και τα βάζει με τα εύκολα, λες και αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Ίσως ο καιρός πραγματικά να τα έχει παίξει.
Ίσως δεν έχουμε τι να πούμε
Μάλλον όλα μαζί από λίγο …

Κουράστηκα όμως. Κουράστηκα να γεμίζω χαμένες ώρες με αδιάφορες συζητήσεις για τον καιρό και κουράστηκα να γκρινιάζω για τα πράγματα τα οποία πραγματικά δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Το να ασχολείσαι τόσο πολύ με τον καιρό αν δεν είσαι αγρότης και αν δεν διατρέχεις κάποιο κίνδυνο, το βρίσκω δείγμα ότι μεγαλώνουμε, παραξενεύουμε, αδειάζουμε.

Έχει ο καιρός γυρίσματα και αλλάζει και εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε.
Τι θα ήμασταν χωρίς τις αλλαγές ? βαρετά.
Είναι ωραίες οι αλλαγές δίνουν χρώμα. Αρκεί να βρεις τι σου αρέσει σε κάθε στροφή και να κοιτάξεις να το ευχαριστηθείς.
Να χαρείς τη βροχή, το χοντρό πουλόβερ, τη ζεστή κουβερτούλα, μια έξτρα αγκαλιά.
Έναν ύπνο με το θόρυβο της βροχής.
Τα μπουμπουνητά στη μέση της νύχτας που πάντα σε κάνουν να αισθάνεσαι ασφαλής μέσα στο σπίτι σου.

Την οσμή πριν ξεσπάσει η καταιγίδα.
Τη μυρωδιά μετά τη μπόρα.
Ακόμη και  τη βροχή πάνω σου καμιά φορά.

Ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε συνέχεια με τον καιρό.
Και τώρα που το σκέφτομαι κάτι πρέπει να κάνω και με το τσιγάρο.

Ciao

 

 

Υ.Γ. σχετικά με τη φωτογραφία. Θα ήθελα να είχα βγάλει μια κόκκινη ομπρέλα να περνάει φανάρι… Οι κόκκινες ομπρέλες όμως όλο μου έστριβαν στις γωνίες.

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)