KidsJewel party

Jewel party

H Μέλια για τα 8α της γενέθλια είπε ότι θέλει να φτιάξει κοσμήματα με τις φίλες της και για να γίνει πιο κεφάτο το party αποφασίσαμε να ψάξουν τα υλικά κατασκευής με ένα κυνήγι θησαυρού. Άλλωστε αυτό το τελευταίο το είχαμε ξανακάνει.

Κοσμήματα

Διαλέξαμε τα διακοσμητικά στοιχεία, κάνοντας οι δυό μας, μια μεγάλη σαββατιάτικη, πρωινή βόλτα στο κέντρο της Αθήνας που πολύ την ευχαριστηθήκαμε. Από τότε μας έχει κολλήσει το τραγούδι Dance Monkey.
Πολύ, δυνατά και χοροπηδηχτά.

Πήγαμε στο Nicolis group, ένα μαγαζί στην Πραξιτέλους, με 4 ορόφους γεμάτους χάντρες και αξεσουάρ για να φτιάξεις ότι διακοσμητικό φαντάστηκες. Πήραμε το καλαθάκι μας, περάσαμε από όλα τα πατώματα και μαζέψαμε κάτι από το καθένα. Όλες οι κοπέλες προσφέρθηκαν να βοηθήσουν τη μικρή Μέλια να διαλέξει.

Δύσκολος πελάτης με ύφος

Tο έβρισκαν όμως τόσο πρωτότυπο και χαριτωμένο που διάλεγε τα διάφορα στοιχεία για το jewel party της, προσπαθώντας να τα συνδυάσει και το παραβλέπανε το υφάκι (εγώ πάλι όχι). Στο μόνο που δεν κατάφεραν να τη βοηθήσουν ήταν όταν ζήτησε καλύτερη τιμή.
Και μου θύμισε τόσο την αγαπημένη μου γιαγιά που ζητούσε πάντα καλύτερη τιμή ακόμη και στα Benetton …
Και εγώ έψαχνα πάντα που να κρυφτώ…

jewel party

Μετά το κέντρο της Αθήνας περάσαμε και από τον Προμπονά, οδός Ανθέων. Μια περιοχή πίσω από το σταθμό του τρένου Ανω Πατήσια που έχει πολλά μαγαζιά με είδη διακόσμησης βάφτισης, γάμου, πάρτυ και ότι σκεφτείς.

Από εδώ διαλέξαμε μεγάλα διάφανα κουτάκια σε σχήμα διαμάντι για να βάλουμε μέσα τα υλικά για το κάθε κορίτσι. Ήταν τόσο σχετικό με το θέμα του πάρτυ. Kαι τι ταιριαστό, να βρίσκεις διαμάντια σε ένα κυνήγι θησαυρού.

Για τα πάρτυ μας ξέρουμε τι θέλουμε αλλά μια μικρή περιπλάνηση βοηθάει πάντα να το απογειώσουμε. Σε αυτό που δεν βοηθάει καθόλου είναι το budget μας.
Κυκλοφορούν τόσο όμορφα λαχταριστά πράγματα !

Κυνήγι θησαυρού

Για την οργάνωσή του δεν ζοριστήκαμε καθόλου γιατί οι οδηγίες ήταν έτοιμες. Είχαμε ήδη κάνει ένα πάρτυ κυνήγι θησαυρού πριν 3 χρόνια και χάρη στις αναλυτικές σημειώσεις που είχα κρατήσει τότε, βγήκε πολύ εύκολα. Σου συστήνω λοιπόν αν ενδιαφέρεσαι να στήσεις κυνήγι θησαυρού, να διαβάσεις προσεκτικά εδώ τα βήματα που είχαμε ακολουθήσει και να τα τροποποιήσεις, ανάλογα την ηλικία, το θέμα και το μέρος που θα διαλέξεις.

Εμείς το κάναμε λίγο πιο απλό αυτή τη φορά γιατί είχα δει ότι τα 8χρονα βιάζονται πολύ και είχαμε δεδομένο ότι ένας ενήλικας θα ακολουθεί κάθε ομάδα για να βοηθάει όπου χρειαστεί.

Το κυνήγι ξεκίνησε πάλι με το σκάσιμο ενός μεγάλου μπαλονιού που έφερε ένα μήνυμα με την αποστολή και η ιστορία έστειλε τα κορίτσια σε αναζήτηση του χαμένου θησαυρού της βασίλισσας των Maya. Αν και οι Maya νομίζω δε έκαναν τόσο γκλαμουράτα κοσμήματα όσο τα δικά μας, με λουλουδάκια swarovski και φουντάκια.

Τα διαμάντια τελικά βρέθηκαν και τα κορίτσια έφτιαξαν τα βραχιολάκια και τα κολιεδάκια τους.
Το κουτάκι-διαμάντι τους άρεσε τόοοσο πολύ που δεν είδα κανένα ξεχασμένο στο χώρο.
Όταν έφευγαν τα κοριτσάκια ήταν με άδεια χέρια και άρχισα να ψάχνω μήπως είχαν ξεμείνει κάπου αλλά με ενημέρωσαν οι μαμάδες ‘Α! το έφεραν αμέσως μόλις το βρήκαν μην τα χάσουν’

Πινιάτα

Η χιλιοταλαίπωρη μας πινιάτα μετράει 9 χρόνια ζωής, 15 χρήσεις και άπειρα μπαλώματα.
Τη γεμίσαμε με μικροχλαπατσάκια, καραμελάκια moama και σβήστρες.
Πεθαίνω όταν τρέχουν σαν τα ποντικάκια από κάτω.


Χαμός έγινε όπως κάθε φορά. Χαμός για να τα πιάσουν, χαμός και μετά.
Αφού μια μαμά με έπιασε μετά το πάρτυ και μου είπε μήπως να μην την ξανακάνετε αυτή την πινιάτα γιατί κλαίνε όταν δεν πιάνουν αυτά που θέλουν?

Εγώ λέω ότι η ζωή ποτέ δεν είναι ακριβοδίκαιη, οπότε η πινιάτα θα γίνεται όσο τα κορίτσια τη θέλουν στο πάρτυ τους.
Η Μέλια δηλαδή, γιατί για τη Μυρτώ (11) σφύριξε λήξη νομίζω πια.

Εδώ που τα λέμε ούτως η άλλως η συγκεκριμένη χιλιομπαλωμένη μας πινιάτα δεν ξέρω αν βγάζει άλλη χρονιά.

Tην επόμενη φορά θα πάρουμε μια καινούρια από το Αnthomeli που έχει όμορφες πινιάτες και μου είπαν πως είναι και πολύ ανθεκτικές.

Oooops! I forgot

Σε κάθε πάρτυ και κάθε εκδήλωση πάντα κάτι ξεχνάμε να βγάλουμε από αυτά που είχαμε ετοιμάσει.

Όσο αυτά δεν είναι η τούρτα και τα κεράκια είμαστε οκ

Εδώ βλέπετε το ντουλάπι με τα ξεχασμένα και τα περισσεύματα από τα διάφορα πάρτι μας

Είχα πάρει κονφετί μεγάλο ροζ-χρυσό και ας είχαμε μόλις καταφέρει να το εξαφανίσουμε από όλες τις γωνιές του σπιτιού από τα τελευταία γενέθλια noParty party. Ήταν όμως μεγάλο hit και είχαν περάσει τόσο ωραία που είπαμε να το ξανακάνουμε. Θα το πετούσαμε την ώρα της τούρτας.

Και μάλιστα το είχα φανταστεί να βγάζουμε και μια ωραία Instagram-able φωτογραφία με ωραία κομφετί να πέφτουν. Τίποτα δεν έγινε, κανείς δεν θυμήθηκε, ούτε το Instagram ούτε το πέταγμα.

Τώρα έχουμε κονφετί έτοιμο για τα δικά μου γενέθλια

Και το άλλο που μας ξέφυγε και ας ήταν η έμπνευση για το πάρτυ μας, ήταν να μοιράσουμε τις ωραίες μας χαρτοπετσέτες. Χαρτοπετσέτες σε σχήμα διαμάντι σετ με την τούρτα και το κυνήγι θησαυρού, του πανακρίβου αλλά τι να κάνεις που ήταν σετ.

Πολύ γκλαμουράτα θα γίνουν τα δικά μου γενέθλια τελικά με διαμαντένιες χαρτοπετσέτες και χρυσό κονφετί

Θέλω πάντως κάποιος να μου εξηγήσει πως μπορείς να βρίσκεις για μήνες κονφετί κάτω από το ίδιο τραπεζάκι το οποίο κουνάς σε κάθε σκούπισμα… μυστήριο.

Μενού

Δεν βρέθηκε καλύτερη, σχετική φώτο από τον μπουφέ.

Το φαγητό μας και φέτος κινήθηκε στα γνωστά πλαίσια.
Για τα παιδιά ακριβώς αυτό που θέλουν να φάνε συνήθως.
Για γονείς, something hommy, something cosy.

Παιδιά

Μακαρόνια με κιμά ή κόκκινη σάλτσα
Κεφτεδάκια
Σνιτσελάκια – κέτσαπ
Τυροτρέλλες
Κριτσίνια (που ξεχάσαμε να βγάλουμε)
Πατάτες φατσούλες
Ντοματίνια
Καροτίνια – Αγγουράκια (ναι! ναι! και αυτά τα ξεχάσαμε)

Γονείς

Ποικιλία Τυριών – Αλλαντικών
Σούπα κολοκύθας με ginger (ξέρω σας φαίνεται περίεργο σε πάρτυ. Είναι σούπερ)
Σαλάτα Πολίτικη
Σαλάτα Ταμπουλέ
Λαζάνια στο φούρνο
Κεφτεδάκια (ότι έμεινε από τα παιδιά)
Σνιτσελάκια με σως (σως = Μαγιονέζα ανακατεμένη με λίγο κέτσαπ και ένα τσακ ουίσκι, αν έχετε καπνιστό ουίσκι ακόμη καλύτερα)

Το πάρτυ κύλησε ζωηρά. Όλα τα πάρτυ της Μέλιας κυλάνε ζωηρά.
Τα κοριτσάκια ήρθαν, έγραψαν ευχές για τη Μέλια σε ξύλινες καρδούλες, πήραν αγκαλιά το ηχείο, έβαζαν δυνατά μουσική και χοροπηδούσαν (Dance Monkey εννοείται). Μέχρι που σκουντουφληθήκανε και το σταματήσανε.
Γέλασαν, έτρεξαν, αρπάχτηκαν, ξεαρπάχτηκαν. Απλά, παιδικά πράγματα.

Η Μέλια μας ήταν καλά… είχε βάλει το πιο στραφταλιζέ φόρεμα που είχε και ήταν λαμπερή και χαρούμενη με κόκκινα μαγουλάκια. Αχ και πόσο εκτιμάς τα κόκκινα μαγουλάκια όταν τα έχεις δει σχεδόν γκρι. Και ήθελε να την ακούνε οι άλλοι και να μην κάνουν αυτό που θέλουν, αλλά να κάνουν αυτό που φαντάστηκε αυτή για το πάρτυ της. Λες και όταν πάει αυτή στα άλλα πάρτυ όλη της η έννοια είναι πως θα τιμήσει την κάθε εορταζούμενη και όχι απλά να παίξει.

Υπήρξε και πολύ βοηθητική σε όλες τις διαδικασίες προετοιμασίας. Τόσο που κάποια στιγμή αυθόρμητα την ώρα του πάρτυ, που δεν μου βρισκόταν κάποιος άλλος μπροστά στην κουζίνα της λέω ‘Μάζεψε μια το τραπέζι’ για να πάρω την απάντηση ‘Μαμά! είμαι το κορίτσι με τα γενέθλια’.

Και εγώ βούρκωνα γιατί 6 μήνες πριν περνούσαμε τόσο δύσκολο
που δεν μπορούσα να τη φανταστώ να παρτάρει ποτέ ξανά.

Είναι η Μέλια είναι 8 και μεγαλώνει όμορφα.
Ελπίζω!

Ciao

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)