Kidsthe Ranch
the Ranch

the Ranch

Μια ώρα και κάτι ψιλά από Αθήνα, ωραία βόλτα με τα παιδιά αλλά ακόμη πιο ωραία εμπειρία να μείνεις.
The Ranch, Σοφικό Κορινθίας

Δεν του το ‘χα … δεν θυμάμαι γιατί.
Ίσως να είχα ακούσει ότι γίνεται χαμός.
Ίσως να μου φαινόταν πολύ ξενόφερτα φοκλόρ.
Ίσως να ήταν που το theme άγρια Δύση δεν μου έλεγε ποτέ και κάτι.

Πέρυσι μας το πρότειναν φίλοι που πάνε χρόνια.
Βρεθήκαμε εκεί για μια μονοήμερη, ενθουσιαστήκαμε και είπαμε σε επόμενη ευκαιρία να μείνουμε κιόλας.

Μονοήμερη


Με το που έφτασα στις 10 που μόλις άνοιγε, ήταν άδειο από κόσμο και μου φάνηκε τόσο καλοστημένο, τόσο κουκλίστικο.
Με τα αλογάκια του, το κάρο του και αυτά τα ξύλινα σπιτάκια.
Αχ αυτά τα ξύλινα σπιτάκια! σαν σε ταινία φαρ ουέστ.

Κάθισα σε ένα τραπεζάκι έξω από ένα δωμάτιο και το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η λέξη porch. Porch = σκεπασμένη βεράντα στην είσοδο του σπιτιού, λέξη που θα είχα μάθει από κανένα καουμπόικο. Καθόμουν λοιπόν εκεί στο porch και περίμενα να πιάσει φωτιά η αποθήκη του Σαμ και να έρθει ο Carnation να σώσει τη Λόλα. Έτσι αισθανόμουν, ειλικρινά! Και πήγαν περίπατο οι σκέψεις, μήπως είναι φολκλόρ, μην είναι κιτς και ότι εμένα μου ταιριάζουν καλύτερα οι ιππότες και τα κάστρα.

Με τις συμβουλές των φίλων μας που πηγαίνουν κάθε χρόνο, περάσαμε τέλεια όλη την ημέρα. Κατά τις 5 που έκλεινε για τους επισκέπτες και έπρεπε να φύγουμε, ζηλέψαμε τόσο πολύ τους άλλους που είχαν κλείσει δωμάτιο. Κοντέψαμε να μη φύγουμε και είπαμε του χρόνου θα μείνουμε και εμείς.

Και ήρθε το του χρόνου… και κλείσαμε μαζί με άλλoυς 9 συμμαθητές από την τάξη της Μέλιας για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.

Για μονοήμερη συστήνω:

  1. Να πας νωρίς, έτσι θα το δεις του κουτιού. Θα έχεις χρόνο και εσύ και τα παιδιά να εξοικειωθείτε στο χώρο που είναι μεγάλος πριν έρθει ο πολύς ο κόσμος και θα κάνεις βόλτα με το τρενάκι, το κάρο και το άλογο χωρίς να περιμένεις ουρές.
  2. Είναι καλύτερα να μην επιλέξεις hot σαββατοκύριακα της άνοιξης πχ αν συνδιάζεται Πρωτομαγιά. Δεν θα το ευχαριστηθείς έρχεται κόσμος, έρχονται πούλμαν γίνεται χαμός. Καλύτερα κάποιο ήσυχο, πιο χειμωνιάτικο σκ με καλό καιρό.
  3. Θέλω να δώσεις προσοχή σε αυτό το tip … Μπορείς πριν πας να πάρεις τηλέφωνο και να κλείσεις θέση για το μεσημεριανό σου φαγητό. Σε σαββατοκύριακα αιχμής καλό είναι να το κάνεις μέρες πριν. Θα έχουν το όνομα σου και θα σε περιμένει το τραπεζάκι σου. Αν δεν το καταφέρεις υπάρχει η εναλλακτική να πάρεις κάποια σνακ από το μπαρ και σουβλάκια που ψήνουν έξω.

Τριήμερο

Παρότι διανύουμε οικογενειακώς μια από εκείνες τις φάσεις που πάνε όλα στραβά, περάσαμε πολύ ωραία και άξιζε.

Ξέρεις εκείνες τις φάσεις που λες υπάρχουν και χειρότερα αλλά από την άλλη δεν παύει κάθε ‘τώρα-θα-τύχει-και-αυτό’ να σου πέφτει βαρύ. Λες και είσαι πιόνι στο σκάκι και κάποιος σε σκουντάει, σηκώνεσαι και σε ξανασκουντάει και εσύ αναρωτιέσαι αν γελάει ή τι θέλει να σου πει. Μόλις ακριβώς το προηγούμενο απόγευμα είχε έρθει κερασάκι στην τούρτα το τρακάρισμα, γερό τράνταγμα, μεγάλη ζημιά, εγώ με τη μικρή μέσα. Από αυτά που λες φτηνά τη γλιτώσαμε αλλά μένεις χωρίς αυτοκίνητο, ένα σοκ και άλλα πρακτικά θέματα καθόλου φτηνά. Έφυγα για αυτό το τριήμερο προσπαθώντας να ηρεμήσω, να ξεχαστώ και να πάρω δυνάμεις για την Τρίτη που θα ερχόνταν. Παρόλα αυτά το σύμπαν είχε μια ακόμη τσαχπίνικη πινελιά να προσθέσει κατά τη διάρκεια του τριημέρου (λεπτομέρειες στο τέλος του ποστ).

Μαζί με τις υπόλοιπες οικογένειες, είχαμε κλείσει το κτίριο Τέξας/Οχάιο (όλα τα κτίρια έχουν ονόματα αμερικάνικων περιοχών). Μαζί με το Νεβάδα είναι τα πιο κοντινά στο κεντρικό Saloon και βολεύει αν τα παιδιά σου είναι σε ηλικία που μπορείς να τα αφήσεις και λίγο ελεύθερα γιατί τα βλέπεις εύκολα να πηγαινοέρχονται. Δεν θα σε βολέψει αν θέλεις την ησυχία σου γιατί είσαι στο κέντρο των πάντων που σημαίνει αρκετή μουσική και όλοι περνάνε από μπροστά, οπότε σε αυτή την περίπτωση σου προτείνω να διαλέξεις κάτι πιο μακρινό.

Για τη μεγάλη μας παρέα πάντως ήταν ότι έπρεπε. Πόρτες ανοιχτές, ειδικά η δικιά μας παραήταν γιατί αν δεν την έκλεινες προσεκτικά άνοιγε πάλι. Με τα τόσα μπες βγες των παιδιών ξέμενε πάντα τέντα ορθάνοιχτη. Δεν ανησυχούσαμε και πολύ, δεν είχαμε και κάτι να μας πάρουν άλλωστε.

Ήμασταν ένα μικρό άνετο χωριό. Πάντα μου αρέσει αυτή η αίσθηση όταν τη βρίσκω σε διακοπές. Σηκωνόμασταν το πρωί, βγαίναμε στο porch μας, καλημεριζόμασταν. Τα παιδιά με το που ξυπνούσαν παίρνανε τους δρόμους, πηγαίνανε για πρωινό (εκτός από τη Μέλια, κομμάτι της κακής περιόδου και αυτό). Τα 10χρονα τριγυρίζανε, αλλάζανε στολές και βαφόντουσαν-ξεβαφόντουσαν αλλά και τα 8χρονα είχαν άνεση γιατί ήταν πολλά μαζί και ξέρανε το χώρο. Βέβαια πάντα κάποιος γονιός έψαχνε κάποιο παιδί και πάντα μετρούσες κεφάλια. Βρήκαμε και εμείς κανά δύο ‘αδέσποτα’ παιδιά που έψαχναν τη μαμά τους. Θέλει μια ελεγχόμενη προσοχή και συνεννόηση και φυσικά ο καθένας ξέρει τους τρόπους που κινείται το δικό του παιδί.

Πολύ βοηθητικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ένα γουόκι τόκι. Αρκεί να τους μάθεις να το χρησιμοποιούν σωστά, να θυμούνται ότι πρέπει να έχουν πατημένο το κουμπί όση ώρα μιλάνε και ότι μιλάμε αργά και καθαρά. Αλλιώς ακούς μπιπ, μπαμπά χρφστ… εντάξει ? Και εσύ δεν ξέρεις καν τι έχουν ρωτήσει και αυτά είναι ήσυχα ότι το είπαν και πήραν έγκριση.

Από τα ξύλινα δωμάτια αν περιμένεις κάτι λουξ δεν θα το βρεις, αν όμως θέλεις κάτι γραφικό, διαφορετικό, με χαρακτήρα τότε σίγουρα θα σου αρέσει. Η περιοχή έχει αρκετό κρύο και ακόμη και τις καλές ημέρες, το βράδυ πέφτει ψύχρα. Τα δωμάτια πάντως είναι πολύ ζεστά, από αυτά που κυκλοφορείς με το φανελάκι ότι καιρό και να έχει έξω, κάτι που γενικά δεν προτιμώ. Εμείς κλείσαμε τη θέρμανση από την πρώτη στιγμή και μαζί με τις ανοιχτές πόρτες η θερμοκρασία ήταν όλο το τριήμερο στα φυσιολογικά της.

Τα δωμάτια διαθέτουν ψυγειάκι οπότε μπορείς να έχεις τα δικά σου σνακ για τα παιδιά έτσι ώστε να μην περιμένεις σε ουρά όταν χρειάζεσαι κάτι γρήγορο.

Ένα πράγμα το οποίο λογίζεται στα μείον αλλά αν πας με γνωστούς και το ξέρεις το δέχεσαι διαφορετικά, είναι ότι τα ξύλινα σπιτάκια δεν έχουν καμία ηχομόνωση. Τραντάζονται στο περπάτημα και ας μη μιλήσουμε για το καζανάκι, Νιαγάρας ακούγεται από τον πάνω στον κάτω. Απλά το λέω να ξέρεις.

Φαγητό


Στην τιμή του δωματίου συμπεριλαμβάνεται πρωινό-μεσημεριανό-βραδινό το οποίο είναι αξιοπρεπές και οικογενειακό. Από ποικιλία έχει τόσο όσο χρειάζεται. Θα βρεις το ζυμαρικό, τη σαλάτα, το κρέας, την πίτα (εξαιρετικό φύλλο) και ακόμη και αν πας καθυστερημένος οι ποσότητες ανανεώνονται (το τσέκαρα). Αγαπημένο μου το βραδινό του Σαββάτου, σουβλάκια και λουκουμάδες.

Αυτό που με εντυπωσίασε πάντως ήταν η οργάνωση τους. Μπαίνεις με το όνομα σου και έχεις το δικό σου ξύλινο τραπέζι με πάγκο, ίδιο για όλες τις ημέρες κάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι μια μεγαλύτερη οικειότητα. Πάντα θα βρεις εμφιαλωμένο νερό και οι άνθρωποι χαμογελαστοί και εξυπηρετικοί.

Τip: Εκεί στο bar, πριν μπεις στο χώρο της τραπεζαρίας θα δεις μια μεγάλη διπλή σκάλα. Αν ανέβεις στον επάνω όροφο μπορείς να βγεις στο μπαλκόνι ακριβώς κάτω από την ταμπέλα SALOON και να χαζέψεις πανοραμικά όλη την κοιλάδα.

Δραστηριότητες


Και την υπόλοιπη ημέρα όταν δεν τρως τι κάνεις?
Μέχρι το μεσημέρι είναι χαλαρά, μετά γεμίζει κόσμο και από τις 5 που φεύγουν οι επισκέπτες γίνεται πάλι δικό σου.
Βασικά αν βολέψεις τα παιδιά και βρουν ρυθμούς, μπορείς να κάτσεις για αρκετή ώρα αραχτός. Τόσο αραχτός που μερικές φορές απλά θα πεις ας κουνηθώ λίγο. Βέβαια αν συνοδεύεις πολλά παιδιά όλο και κάποιο θα έρθει χτυπημένο ή παρεξηγημένο. Πολύ χρήσιμο αν υπάρχει γιατρός στην παρέα αλλά αν δεν υπάρχει το ράντσο διαθέτει και ιατρείο.

Στην παρέα κάποιος είχε φέρει ποδήλατο για μεγάλους και πολύ το ευχαριστήθηκα, αν όμως δεν είσαι μεγάλος ποδηλάτης μην το δοκιμάσεις στην ανηφορίτσα για τα ζωάκια. Έβαλα όλη μου την δύναμη και το ποδήλατο δεν πήγαινε πουθενά.

Αν δεν θέλεις να κουβαλήσεις τα ποδήλατα σου μέχρι εκεί, υπάρχουν πολυθέσια ποδήλατα για όλη την οικογένεια και την παρέα αλλά και χαμηλά μονοθέσια για παιδάκια. Χαμός έγινε με αυτά. Το μεγαλύτερο hit. Όλη την ώρα κάποιος πέρναγε από μπροστά φορτωμένος με πιτσιρίκια που μαλλώνανε για το πόσο άδικο είναι και ποιος έκανε τις περισσότερες βόλτες.

Κατά τα άλλα μπορείς:

  • να χαιδέψεις πόνυ
  • να κάνεις βόλτα με άλογο, καρότσα και τρενάκι
  • να ταίσεις ελαφάκια
  • να δεις αγριογούρουνα
  • να κάνεις τοξοβολία
  • να ξεναγηθείς σε παλιό παντοπωλείο, τυροκομείο και ελαιοτριβείο.
  • να παίξεις κυνήγι θησαυρού ή μπάλα στα γήπεδα
  • ή απλά να περπατήσεις

Ακόμη και αν έχεις μικρά παιδιά που δεν μπορείς να τα αφήσεις ελεύθερα, έχει παιδότοπο με διάφορα happenings για να βολευτούν και εσύ και αυτά για λίγο.

Για το τριήμερο της Αποκριάς συνήθως έχει έξτρα δραστηριότητες όπως διαγωνισμός στολής και κάψιμο καρνάβαλου.

Ακόμη κλαίμε που χάσαμε το διαγωνισμό στολής. Είχα ντυθεί λαμπατέρ και η Μυρτώ ήταν σίγουρη ότι θα νικήσω αλλά εγώ άργησα να πάω. Από τη μια παρηγορούσα τη Μέλια με τα δικά της θέματα στο δωμάτιο και από την άλλη είχα μια ενθουσιασμένη Μυρτώ στο γουόκι τόκι να μου λέει ‘Μαμά έλα, σίγουρα θα κερδίσεις’. Μόλις μάζεψα τα κουράγια μου και πήγα είχε ήδη γίνει ο διαγωνισμός και έπρεπε να παρηγορώ και τη Μυρτώ. Ένα γιατί δεν πρόλαβα που ‘θα-κέρδιζα-σίγουρα’, δύο για έναν άλλο διαγωνισμό στολής που θυμήθηκε ότι είχε χάσει όταν ήταν πέντε χρονών επειδή δεν είχε ραβδάκι (τώρα είναι 10, μείον 5 άρα 5 χρόνια πριν).


Πιο ξεχαρβαλωμένο λαμπατέρ να πίνει και να καπνίζει απελπισμένο στο ‘porch’ δεν πρέπει να έχετε συναντήσει.
Τουλάχιστον ήμουν αναμμένο.


Mε αυτά και αυτά είχα πολύ ανάγκη το περπάτημα αυτές τις ημέρες και λίγο πριν φύγουμε έκανα και μια μικρή πεζοπορία. Όλες τις ημέρες το έλεγα αλλά από το πολύ άραγμα όλο βαριόμουν να πάρω τα πόδια μου. Πριν την είσοδο του ράντσου έχει μια ταμπέλα για ένα εκκλησάκι στα 1500 χιλιόμετρο, νομίζω του Τιμίου Σταυρού. Τελικά προς αυτή την κατεύθυνση βρήκα ένα άλλο εκκλησάκι στα 2.5 χιλιόμετρα του προφήτη Ηλία. Η διαδρομή ήταν λίγο κακοτράχαλη και είχε της ανηφοροκατηφορίτσες της αλλά ήταν όμορφα.

Α! και μην ξεχάσω, για το τέλος σας είχα υποσχεθεί την τσαχπίνικη πινελιά που μου επιφύλασσε το σύμπαν.
Θυμάστε ότι ακριβώς το προηγούμενο απόγευμα είχα τρακάρει? και ότι το τριήμερο ήθελα να ξεχάσω και να ξεχαστώ?

Μιλάω στο τηλέφωνο με τον Άκη και έρχεται η Μυρτώ τσιριμπίμ τσιριμπόμ και λέει ενθουσιασμένη
‘Μαμά είναι εδώ…’  [περιμένω να ακούσω] ‘η κυρία που τράκαρες χθες’ [μια ζαλάδα, ένα αλληθώρισμα, μια περίεργη ενέργεια μου έρχεται] Της λέω δεν θέλω να ξέρω…

Συναντηθήκαμε τελικά στο bar.
Χαιρετηθήκαμε απορημένα και αμήχανα.
Τουλάχιστον δεν είχαμε ανταλλάξει κουβέντες.

Άντε και του χρόνου
Ίδιο μέρος, ευνοϊκότερο σύμπαν

photoCredit: Natassa

 

 

 

 

Ciao

 

 

Upd 31/3/2019: το σύμπαν πάντως συνεχίζει τα δικά του και έχει κάνει upgrade τη φάση ‘υπάρχουν και χειρότερα’ σε ‘και μη χειρότερα’

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)